پلان های روزانه
هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم
پلان های روزانه
هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم
"یک درجۀ لعنتی" روی IMDB
اطلاعات مربوط به فیلم کوتاه "یک درجۀ لعنتی" وارد دیتابیس بزرگترین و پربازدیدکننده ترین سایت سینمایی دنیا یعنی IMDB شد.
بعد از ارسال تعداد زیادی مدارک مستند مبنی بر ساخته شدن و به نمایش دراومدن این فیلم، بالاخره ادیتورهای سایت اضافه شدن اطلاعات به سایت رو تایید کردن و مشخصات فیلم و گروه سازنده رو روی سایت قرار دادن.
لینک مربوط به فیلم اینجاست که البته با جستجوی اسم هر کدوم از عوامل ساخت یا اسم خود فیلم به انگلیسی (One Damn Degree) هم صفحۀ مربوط به فیلم به سرعت باز می شه.
اگر فیلم رو دیدین، لطفاً وارد سایت بشین و بهش امتیاز بدین. سرعت آپدیت شدن صفحه و اضافه شدن برخی امکانات جانبی به تعداد رای های داده شده به فیلم و امتیازش بستگی داره.
وبلاگ فیلم (انگلیسی)
همکاری با سازمان SOW
Be the difference that changes a child's future
با همکاری سازمان S.O.W. فیلم کوتاه "یک درجۀ لعنتی" برای کودکان، نوجوانان و والدین آنها در چند کشور خارجی به نمایش درمیاد.
سازمان Serving Our World با هدف حمایت از حقوق کودکان و اطلاع رسانی گسترده به جامعۀ جهانی جهت حفظ امنیت و سلامت اون ها تاسیس شده و علاوه بر آمریکا در چندین کشور آسیایی و آفریقایی شعبه داره. یکی از شاخه های فعالیت این سازمان، آگاه سازی کودکان، نوجوانان و خانواده ها نسبت به خطرات و تهدیداتی هست که در فضای سایبر (اینترنت) وجود داره.
بعد از صحبت هایی که با مدیر این سازمان آقای مایکل تامفورد انجام شد، ایشان جهت نمایش آزمایشی "یک درجۀ لعنتی" در تعدادی از مدارس و مراکز آموزشی طرف قرارداد این موسسه در چند کشور اظهار علاقمندی کردن و قراره نمایش فیلم از اوایل فوریۀ 2011 شروع بشه و در صورت دریافت بازخورد مثبت، برای نمایش گسترده تر این فیلم برنامه ریزی بشه.
پ.ن. صفحۀ موقتی رو در این آدرس برای معرفی مشخصات فیلم به مخاطبین خارجی ایجاد کردم، ممنون می شم اگه یه نگاهی بهش بندازین و نظرتونو بگین. امیدوارم با کارهایی که داره برای فیلم صورت می گیره بتونیم سایت IMDB رو راضی کنیم مشخصات فیلم و عوامل ساخت رو وارد دیتابیسش کنه.
پ.ن.2. مشخصات فیلم روی IMDB اضافه شد
یک درجۀ لعنتی به مدرسه می رود!
قطعاً هدف هر گروهی که اثری رو خلق می کنن اینه که کارشون دیده بشه. اگر اثری تولید بشه و در حد یکی دو بار نمایش خصوصی باقی بمونه و بعد هم بایگانی بشه، انرژی، وقت و هزینۀ گروه به هدر رفته.
متاسفانه در ایران جایی برای نمایش فیلم های کوتاه وجود نداره و تمام امید سازندگان به نمایش داده شدن فیلمشون در یکی دو جشنواره ای هست که سالانه برگزار می شه... اونهم در بدترین شرایط ممکن.
از اونجا که مخاطبان اصلی فیلم کوتاهی که ما کار کردیم نوجوانان و خانواده های اونهاست، هدفم این بود که حداکثر تعداد ممکن بتونن فیلم رو ببینن و پیامش رو دریافت کنن... و چه جایی بهتر از نمایش در مدارس؟
نامه و فکس هایی ارسال شد به مدیران چند دبیرستان دخترانه در تهران دربارۀ نمایش فیلم برای دانش آموزان. صحبت هایی اولیه ای انجام شد و وقتی مدیران مدارس از موضوع فیلم مطلع شدن، علاقمند بودن به دیدن نسخه ای از فیلم.
اولین مدرسه، یک دبیرستان غیرانفاعی دخترانه بود در سعادت آباد که فیلم رو ابتدای این هفته در چندین نوبت و برای دانش آموزان مقاطع مختلف نمایش داد، البته در کنار صحبت های مشاور روانشناس مدرسه و معاونت پرورشی در خصوص موضوع فیلم.
"یک درجۀ لعنتی" پنجشنبۀ همین هفته هم در دبیرستان غیرانتفاعی دخترانۀ دیگری در گیشا به نمایش در خواهد اومد و هفتۀ بعد هم حداقل دو نمایش دیگه خواهیم داشت.
چون تنها هدف من از ساخت این فیلم دیده شدنش توسط مخاطبین بیشتریه، برای پخش فیلم در مدارس هیچ هزینه ای رو متصور نیستم. اما بعضی مدارس خواستار این هستن که در پایان جلسه نسخه هایی از فیلم رو بین دانش آموزان توزیع کنن که در این صورت هر تعداد که لازم داشته باشن رو با کمترین هزینۀ ممکن بهشون می دم.
همونطور که قبلاً هم گفتم، اگر این فیلم بتونه جلوی تکرار حتی یک حادثۀ مشابه رو بگیره به هدفم رسیده ام.
خرید نسخه DVD فیلم کوتاه یک درجه لعنتی
نویسنده و کارگردان: حسام دهقانی
بازیگران: مهدی آروم، ترانه مهدی بهشت، الناز امیری، وحید سبیلی،...
ژانر: تریلر/درام
خلاصه داستان: وقتی کیانا (دانش آموز ۱۵ ساله) متوجه هویت واقعی دوست صمیمی اش سارا می شود، چاره ای نمی بیند جز تن دادن به خواستۀ او... چیزی که حتی در تلخ ترین کابوس هایش هم نمی دید.
محتویات DVD: تیزر، فیلم (نسخۀ بدون سانسور)، پشت صحنه، عکس های صحنه و تست دوربین بازیگران فیلم
قیمت: ۲۵۰۰ تومان
نحوۀ خرید: لطفاً مبلغ فوق را (از طریق دستگاه های خودپرداز، اینترنت، کارت به کارت، یا داخل شعب بانک) به کارت نقدی شمارۀ 3443-0159-0610-6221 بانک پارسیان به نام حسام دهقانی واریز و سپس آدرس دقیق پستی خود را به همراه تاریخ واریز به hesgan@yahoo.com ایمیل کنید تا نسخۀ DVD فیلم سه روز بعد از طریق پست در آدرس مورد نظر تحویل شما شود.
برای شهرستان ها مبلغ ۱۰۰۰ تومان بابت هزینۀ پست پیشتاز به مبلغ فوق افزوده می شود.
در صورتیکه مایل به نمایش این فیلم در مدرسه، موسسه یا آموزشگاه خود هستید قبل از واریز وجه موضوع را اطلاع دهید تا در صورت امکان نسخۀ رایگان در اختیارتان قرار گیرد.
عدم انتخاب"یک درجۀ لعنتی" در بخش مسابقۀ فیلم کوتاه تهران
فهرست آثار راه یافته به بخش مسابقۀ بیست و هفتمین جشنوارۀ فیلم کوتاه تهران، که توسط انجمن سینمای جوان برگزار می شود امروز نهایی شد و همانطور که حدس می زدم، "یک درجۀ لعنتی" جزو این فهرست نیست.
وقتی نام آقای سجادپور – رئیس ادارۀ کل نظارت و ارزشیابی – را در کنار دو اسم دیگر بعنوان اعضای هیات انتخاب آثار کوتاه داستانی دیدم، تقریباً از نتیجۀ نهایی مطمئن شدم و همان موقع دانستم قرار است چه نوع فیلم هایی انتخاب شوند.
کارنامۀ چند سال اخیر ایشان و همفکرانشان چیزی نیست جز به ابتذال کشیدن سینمای اکران، حمایت از فیلم های نازل، جنگ و مرافعۀ دائم با خانۀ سینما، برخوردهای سیاسی/احساسی با اهالی سینما و هدایت فیلمسازان کوتاه به سوی سوژه های دلخواه خودشان (دفاع مقدس، مقابله با دشمن، تاکید بر دستاوردهای علمی کشور).
صرف حضور یک فیلم کوتاه در جشنواره ای داخلی هیچ امتیازی برای گروه سازنده اش به همراه ندارد؛ یک بار نمایش در سالنی کوچک، شلوغ و بی کیفیت برای کسانی که به مدت چند روز، هر روز از صبح یکسره فیلم کوتاه تماشا کرده اند.
هیات انتخاب، که معمولاً از سه نفر تشکیل می شود فیلم ها را می بینند؛ بعضی ها را کامل، بعضی را روی دور تند و بعضی فیلم ها هم هرگز دیده نمی شوند. هر داور سهمی طلب می کند از فهرست پایانی... بعضی فیلم ها و فیلمسازان سفارش شده هستند، بعضی فیلم ها را باید به دلیل اینکه از مراکز خاصی (مثل مرکز گسترش یا حوزه هنری) فرستاده شده اند پذیرفت و بعضی ها را هم برای تنوع بخشیدن به استان های شرکت کننده در جشن...
نمی خواهم این نوشته شبیه غرغرهای کارگردانی باشد که فیلمش به بخش مسابقه راه پیدا نکرده، چون ده سال پیش در همین جشنوارۀ انجمن سینمای جوان فیلم من شاهد اتفاقات و حوادثی شد که از هر چه جشنواره بود ناامید شدم و دل کندم... از آن پس هر چه نوشتم و هر چه ساختم برای دل خودم بود. نه با رویای جایزه فیلمی ساختم و نه برای خوشایند هیات های انتخاب و داوری کلمه ای را به دیالوگ هایم اضافه کردم.
نوشته هایم دغدغه های ذهنی ام بود و فیلم هایم حرف هایی که می خواستم بزنم. به قول آقای ابراهیم حاتمی کیا اگر تابحال سوژه فیلم هایم فارغ از هر وابستگی بود و آزاد، در این آخری (یک درجۀ لعنتی) نوعی تعهد دیده می شود. تعهدی برای هشدار دادن به مخاطبین از خطری که ممکن است نادانسته همه مان را تهدید کند.
از زمانی که آن اتفاق برایم افتاد، جشنواره ها ارزش خود را از دست دادند و جوایز بی مقدار شدند. آن چند جایزه و لوح و تقدیرنامه هایی که دارم را نیز داخل کارتونی کوچک در زیرزمین خانه پنهان کرده ام...
قصد نداشتم در این باره چیزی بنویسم، اما وقتی حقی پایمال می شود نمی توان ساکت بود. حق من که نه، اما فکر می کنم حق کاوه بود که تصویربرداری اش دیده شود، حق سعید بود که موسیقی زیبایش شنیده شود و حق الناز که بازی تاثیرگذارش را ببینند.
شاید اگر همین سوژه در ژانر کمدی و با ساختاری خطی و ساده ساخته می شد بیشتر مورد توجه آقایان قرار می گرفت، اما با شناختی که از سابقه، سلیقه و جنس فیلم های مورد پسندشان دارم، بعید می دانم اصلاً از موضوع سردرآورده باشند!
یک درجۀ لعنتی: ارسال برای جشنواره ها
برای اغلب فیلمسازان کوتاه، تموم شدن تدوین یک فیلم به معنی پایان عمر اون فیلمه و به سرعت می رن سراغ کار بعدی؛ در صورتیکه عمر مفید یک فیلم کوتاه حداقل سه ساله و باید در این مدت تا می شه فیلم رو به جاهای مختلف ارائه داد. از اونجا که متاسفانه در ایران مکان خاصی برای نمایش فیلم های کوتاه وجود نداره، تنها راه ارائۀ فیلم جشنواره های مختلف هست که در صورت پذیرفتن، در یکی دو نوبت اکرانش می کنن.
فیلم کوتاه "یک درجۀ لعنتی" رو تابحال برای سه جشنوارۀ داخلی و هشت جشنوارۀ خارجی فرستادم که تا دو سه ماه دیگه نتیجۀ پذیرفته شدن یا نشدن فیلم در اونها مشخص می شه.
تا بحال به غیر از خود عوامل فیلم، تعدادی از اهالی سینما هم فیلم رو دیدن و خوشبختانه نظرات مثبتی داشتن. شاید بخاطر جنس داستان و سبک ساختاری فیلم باشه که تقریباً همه از فیلم خوششون میاد. طبیعتاً هر کس انتقاداتی هم داره که به دقت یادداشتشون می کنم.
برای من رضایت کسانی که در ساخت فیلم همکاری داشتن مهمتر از رضایت دیگرانه. خوشحالم که تابحال چنین رضایتی وجود داشته و بچه ها در کل از نتیجۀ کار راضی هستن. نسخۀ DivX فیلم هم حاضره و آپلود شده. لینک داونلودش رو در اولین مرحله برای چند نفر محدود ارسال کردم که منتظر نظراتشون هستم.
ارسال فیلم به جشنواره های خارجی برای خودش سیستمی داره که تا کسی نره دنبالش فوت و فنش رو یاد نمی گیره. قبلاً باید دونه دونه جشنواره ها رو پیدا می کردیم و فرم شرکت رو پرینت می گرفتیم و همراه یک نسخه از فیلم می فرستادیم به دبیرخونه شون. اما الان با وجود سایت های متعددی که بعد از دریافت مشخصات فیلم، بصورت اتوماتیک جشنواره های منطبق رو پیدا می کنن و برامون می فرستن کار راحت تر شده.
امیدوارم فیلم در نمایش های عمومی هم موفق باشه و کار دیده بشه، چون کار بعضی از بچه ها در این فیلم واقعاً بالاتر از حد استاندارد فیلم کوتاهه.
یک درجه لعنتی: پوستر
دو تا پوستر برای فیلم طراحی شده که اینجا می ذارمشون. برای دیدن پوسترها در ابعاد بزرگتر تصویر رو در کامپیوتر ذخیره و بعد باز کنید:
ادامه مطلب ...