پلان های روزانه

پلان های روزانه

هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم
پلان های روزانه

پلان های روزانه

هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم

اتمام ساخت فیلم کوتاه The Last Breath

دو هفتۀ پیش که سفارش ساخت یک فیلم کوتاه 4 دقیقه ای رو از یه کمپانی خارجی دریافت کردم، فکر نمی کردم انجام شدن تمام مراحل پیش تولید ظرف این مدت کوتاه امکانپذیر باشه و بتونیم در کمتر از دو هفته برسیم به فیلمبرداری.

این فیلم که در واقع یه تیزر داستانی کوتاه هست، قراره برای نمایش داخلی شرکت مورد استفاده قرار بگیره و نمایش عمومی نخواهد داشت.

از اونجا که خود سفارش دهنده باید فیلم رو ظرف سه هفته تحویل می داد، زمان ما هم برای انجام کارها بسیار کم بود و سخت ترین بخش کار، پیدا کردن بازیگری بود که می بایست ویژگی های خاصی داشته باشه. خوشبختانه موفق شدیم از بین 9 نفر کاندیدا به انتخاب نهایی برسیم و بعد از چند جلسه تمرین فشرده برسیم به تصویربرداری.

از اونجا که تقریباً تمام فیلم در لوکیشن های متعدد خارجی می گذشت، نیاز به هماهنگی های بسیاری بود برای حرکت بین لوکیشن ها... که خوشبختانه این کار هم به درستی انجام شد و تونستیم تمام پلان های لازم رو بگیریم. ما ظرف دو روز در 22 لوکیشن حاضر شدیم و بیشتر از 90 پلان گرفتیم که برای یه فیلم چهار دقیقه ای رقم بسیار بالایی محسوب میشه.

ایمان، بازیگر نقش اصلی، با اینکه اولین تجربه اش جلوی دوربین بود اما تونست به خوبی از عهدۀ کار بربیاد و شرایط سخت کار کردن تو خیابون های شلوغ شهر، اونهم وسط ظهر یه روز داغ تابستونی رو تحمل کنه.

من از همۀ بچه هایی که کمک کردن تا این فیلم ساخته بشه تشکر می کنم.

دربارۀ "لاله": پروژه 7 میلیارد تومنی سینمای ایران

این روزها بحث ساخت فیلمی به اسم "لاله" در تمام محافل سینمایی شنیده می شه و حتی داستانش به مجلس هم کشیده شده. این پروژه موافقان و مخالفان زیادی داره و ممکنه حتی کار رو به استیضاح وزیر ارشاد هم بکشونه.

داستان از اونجا شروع شد که سازمان سینمایی تصمیم گرفت یک فیلم "فاخر" ایرانی در جواب فیلم های ضدایرانی هالیوودی (مثل 300) بسازه. برای اینکار سراغ یکی از فیلمسازان ایرانی مقیم هالیوود رفتن به اسم "اسدالله نیک نژاد" که سابقۀ چندان درخشانی در زمینۀ سینما نداره و در کارنامه اش فیلم های ضعیف یا مورددار هم پیدا می شه. آقای نیک نژاد هم فیلمنامه ای رو ارائه کردن به اسم "لاله" که داستان زندگی لاله صدیق یکی از قهرمانان مسابقات رالی هست که در دنیا افتخاراتی رو کسب کرده... برآورد هزینۀ تولید این فیلم، بین 5 تا 7 میلیارد تومن تخمین زده شده.

موافقان پروژه بر این عقیده هستن که بالاخره باید در ایران یه فیلم درست و حسابی با معیارهای جهانی ساخته بشه که بتونه جلوی آثار ضدایرانی آمریکایی وایسه.

من به شخصه با ایدۀ ساخت یه فیلم بزرگ در ابعاد جهانی مخالفتی ندارم. اما سه چیز رو نمی تونم قبول کنم.

اولین مشکل من با فیلمنامه اس. به نظر من این سوژه واقعاً چیزی نیست که بتونه هدف پروژه رو برآورده کنه. زنگی یه دختر ایرانی (که الان هم در آمریکا اقامت داره و اصلاً ایران نیست بعلاوه اینکه ظاهراً یکبار هم تست دوپینگش مثبت از آب دراومده) اصلاً قابل قیاس به فیلمی مثل 300 نیست. اگر من بودم، فیلم زندگی کوروش کبیر رو پیشنهاد می دادم. از ابتدای کودکی تا بنا کردن امپراطوری عظیم هخامنشی. اگر این فیلم با بودجۀ بالا و استانداردهای جهانی (چیزی مثل فیلم های حماسی شرق آسیا) ساخته بشه می تونه معرف خیلی چیزها باشه.

دومین ایرادی که به این پروژه می شه گرفت کسیه که قراره فیلم رو کارگردانی کنه. مگه ما توی ایران کارگردان خوب کم داریم که بخوایم این پروژه رو بسپاریم به یه ایرانی آمریکایی، که سی ساله اصلاً ایران نیومده و کارنامۀ قابل قبولی هم نداره؟ آخرین فیلمی که این شخص ساخته مربوط میشه به سال 1997، یعنی 15 سال پیش. آخرین فیلمی هم که تهیه کرده سال 2003 بوده.

سومین موضوع هم بودجۀ فیلمه که به نظر من رقم خیلی بالاییه برای یه همچین سوژه ای. الان فیلم های ایرانی با بودجه هایی بین 500 تا 600 میلیون تومن ساخته می شن و فیلم های خیلی پرخرج هم با نهایتا یک میلیارد تومن. رقم هفت میلیارد تومن برای یه فیلم معمولی اصلاً منطقی نیست. ضمن اینکه همه چیز هم به بودجه برنمی گرده و این فیلمنامه و کارگردانیه که حرف اول رو می زنه. مگه کل بودجۀ فیلم "جدایی نادر از سیمین" چقدر بود؟ 500 میلیون تومن. چقدر فروش کرد؟ با احتساب فروش جهانی، تابحال بالای 12 میلیارد تومن. این همه هم جایزه گرفت و مورد توجه واقع شد.

من به شخصه فکر نمی کنم چنین فیلمنامه ای، با چنین کارگردانی بتونه حتی موفقیت "زیر درختان زیتون" عباس کیارستمی رو تکرار کنه که بودجۀ ساختش به 20 هزار دلار هم نمی رسید.

اگر سازمان سینمایی یا مرکز گسترش چنین بودجه ای در دست دارن و می خوان حتماً هم خرجش کنن، بهتره با دقت و وسواس بیشتری پیش برن که این پروژه هم به سرنوشت سایر پروژه های به اصطلاح "فاخر" ایرانی دچار نشه.

دریافت پنج درصد مالیات قراردادها از صدا و سیما

بالاخره موفق شدم پولی که بابت مالیات قراردادهام از پرداخت نهایی کسر شده بود رو امروز بگیرم!

طبق قانون تمام مشاغل هنری معاف از مالیات محسوب میشن، اما صدا و سیما ۵% از مبلغ هر قرارداد رو بعنوان مالیات کم می کنه و پرداخت نمی کنه... در حالیه که اونهام می دونن چنین قانونی وجود داره.

اغلب دوستانی که با صدا و سیما کار می کنن خبر ندارن که می تونن این ۵%ها رو هم از سازمان بگیرن، فقط یه کم حوصله می خواد و وقت.

روال کار به این شکله که باید از ادارۀ کل نظارت و ارزشیابی سینمای حرفه ای وزارت ارشاد یه نامه بگیریم خطاب به امور مالیاتی استان تهران با این مضمون که این آقا داره بعنوان هنرمند فعالیت می کنه و طبق فلان قانون معاف از مالیات محسوب می شه. برای گرفتن این نامه هم فقط یک ساعت زمان لازمه. طبقۀ دوم ساختمون امور سینمایی وزارت ارشاد، اصل قرارداد و اصل شناسنامه.

بعدش باید رفت امور مالیاتی استان تهران (شعبۀ ۰۷ مخصوص هنرمندان هست، توی سپهبد قرنی، کوچۀ کلانتری). طبقۀ هفتم، خانوم باقری نامه رو تایید می کنن و خانوم فرزانه هم یه نامه می زنن خطاب به معاونت مالی صدا و سیما آقای تقدس که این بابا معاف از مالیاته و پولشو بهش بدین!

با این نامه می رین سازمان، ضلغ غربی ساختمون شیشه ای، طبقۀ چهارم، نامه رو می دین، زیرش پاراف می شه، دبیرخونه شماره می خوره و می ره برای مرحلۀ آخر. نامۀ پاراف شده رو می برین طبقۀ هشتم ساختمون اداری، قسمت ارزیابی عملکرد، خانوم مقدم اونجا نامه رو تحویل می گیرن و خودشون می فرستن برای امور مالی قسمتی از سازمان که باهاشون کار کردین. 5% باقیموندۀ قراردادتون دو سه روز بعد به حساب واریز می شه.

البته این رو هم اضافه کنم که این کار رو باید تا قبل از ۳۱ تیرماه انجام بدین. قانون معافیت به این شکله که درخواست معافیت هر سال باید تا نهایتاً ۳۱ تیر سال بعد ارائه بشه و بعد از اون دیگه مشمول معافیت نمیشه.

کل کار برای من ۳ روز وقت برد که خب برای سه تا قراردادی که پارسال داشتم انجامش به صرفه بود. از قدیم گفتن کندن مو از خرس غنیمته!

اینو اینجا نوشتم برای اینکه هم سال دیگه یادم باشه چیکارها باید بکنم، هم دوستانی که از این قانون خبر ندارن و یا فکر می کنن که اشخاص حقیقی نمی تونن پنج درصدشون رو دریافت کنن برن دنبالش.

اگه کل پروسه به نظر پیچیده میاد، بهترین کار اینه که در اولین قدم برین پیش همون خانوم مقدم، خودش روال کار رو براتون توضیح می ده... برعکس اغلب کارمندها، این خانوم به شدت با حوصله اس!

موفق باشید!