پلان های روزانه
هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم
پلان های روزانه
هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم
نوروز ۹۰ مبارک!
گشت گرداگرد مهر تابناک، ایران زمین
روز نو آمد و شد شادی برون زندر کمین
ای تو یزدان، ای تو گردانندۀ مهر و سپهر
برترینش کن برایم این زمان و این زمین
همیشه این روزهای نزدیک عید هیجان خاصی دارم. انگار قراره اتفاق بزرگی بیفته. انگار قراره شاهد ماجراهای عجیبی باشم. انگار همۀ انرژیم دوباره جمع می شه... برای یه شروع تازه.
امیدوارم سال جدید برای شما سالی باشه پر از خبرهای خوب، آرامش، سلامتی، سبزی و عشق.
سال نو مبارک!
پخش فیلممون، امشب از شبکه ۳
فیلم کوتاه مستند: شما 9 میلیون دلار برنده شده اید!
۳۶ دقیقه
پخش: امشب، ساعت ۸، از شبکه ۳
تیزر فیلم مستند: شما ۹ میلیون دلار برنده شده اید!
اینم تیزر آخرین فیلممون که یه فیلم مستنده درباره کلاهبرداری های اینترنتی.
ظاهراْ قراره این تیزر در چندین نوبت از شبکه ۳ پخش بشه. اگه دیدین به منم خبر بدین!
اینجا کلیک کنین، بعدم روی Watch Trailer
لینک روی یو تیوب
Mother and Child (رودریگو گارسیا – ۲۰۰۹)
"مهم نیست پدر و مادر واقعی یه بچه چه کسانی هستن، مهم اینه که چه کسانی بزرگش می کنن... مهم اینه که چه کسانی براش وقت می ذارن."
فیلم جدید رودریگو گارسیا، پسر نویسندۀ معروف کلمبیایی گابریل گارسیا مارکز، درام آرومیه دربارۀ فرزند و فرزندخواندگی. اگر در فیلم قبلی گارسیا (Passengers) یک زن نقش اصلی رو ایفا می کرد، در این فیلم تمامی نقش های اصلی بر عهدۀ بازیگران زن هست.
داستان فیلم به خودی خود چندان جدید نیست و قطعاً مشابه این داستان رو زیاد دیده ایم. داستان زنی که در سی و هفت سالگی دنبال مادر واقعیش می گرده، داستان زوج جوانی که به علت بچه دار نشدن دنبال این هستن که از یک موسسه بچه ای رو به فرزندی قبول کنن، داستان زن میانسالی که دنبال دخترش می گرده، داستان دختر بیست سالۀ بارداری که می خواد بچه اش رو بعد از زایمان به خانواده ای بسپاره تا بزرگش کنن...
انگار استفاده از لایه های چندگانه در داستان و در نهایت به هم مرتبط کردن ماجراهای مختلف، به سبکی جا افتاده برای فیلمنامه نویسان آمریکای جنوبی تبدیل شده. البته دیدن اسم آلخاندرو گونزالس اینیاریتو در تیتراژ پایانی بعنوان تهیه کنندۀ اجرایی در نوع خودش جالب توجهه. اما گارسیا هم تونسته همین داستان های ساده رو به بهترین شکل ممکن به هم مربوط کنه و پایانی بسیار زیبا برای فیلمش تدارک ببینه.
به غیر از فیلمنامه، بازی آنت بنینگ از نقاط قوت این فیلم بحساب میاد. مقایسه کنین بازی بنینگ رو با بازیش در فیلم The Kids Are All Right تا به قدرت بازیگریش پی ببرین. دو شخصیت کاملاً متفاوت و کاملاً مجزا.
روی imdb دیدم که امسال گارسیا فیلمی کوتاه ساخته دربارۀ صحبت های یک پدر و دختر. دلم می خواد این فیلم کوتاه رو ببینم! وقتی همچین کارگردانی فیلم کوتاه می سازه باید واقعاً دیدنی باشه، خصوصاً که می دونی در نوشتن فیلمنامه از پدرش الهام گرفته!
افکار بعد از نیمه شب سینمایی...
یک. بعد از چندین هفته کار شبانه روزی بالاخره فاز پس تولید مستند کوتاه "شما ۹ میلیون دلار برنده شده اید!" هم رو به اتمامه. ایشالله بعد از انجام آخرین اصلاحات، فیلم ظرف یکی دو روز آینده آماده خواهد بود.
دو. چون باید فیلم رو سر تاریخ خاصی (۱۵ اسفند) تحویل می دادم، فشار کاری این پروژه کمی بیشتر از کارهای قبلیم بود.
سه. درست برعکس فیلم های داستانی، سر فیلم مستند توی فاز پس تولید هست که آدم به غلط کردم میفته و حاضره صد دفعه طاعون بگیره ولی دیگه سراغ همچین کارهایی نره!
چهار. یکی از کارگردانان بزرگ سینما گفته من فیلم رو مطابق سلیقۀ خودم می سازم و امیدوارم به اندازۀ کافی آدم هم سلیقه با من وجود داشته باشه که فیلمم فروش کنه!... فیلم ما هم با اینکه یه مستند ۴۰ دقیقه ای هست و ابتدا به ساکن به نظر حوصله سر بر می رسه، اما به نظر خودم فیلم خوبی شده! امیدوارم به اندازۀ کافی آدم هم سلیقه با من وجود داشته باشه!
پنج. هنوز هیچی نشده فیلم رفت روی IMDB. اینم لینکش! حالا که هنوز کسی ندیده، اما هروقت پخش شد و دیدین، برین رای بدین لطفاً.
شش. مراسم اسکار امسال رو زیاد دوست نداشتم، با اینکه به هر دو مجریش یه جورایی ارادت دارم! به نظرم هنوز اجرای دو سال پیش هیو جکمن بهترین اجرای چند سال اخیر بوده. باحال ترین قسمت مراسم حضور کرک داگلاس روی سن بود و شوخی هاش. واقعاً هنر به سن و سال نیست. جوون ها باید از این پیرمرد ۹۰ ساله یاد بگیرن که چطور مردم رو سرگرم کرد و خندوند، با اینکه نمی تونست درست صحبت کنه.
هفت. این مدت انقدر سرم شلوغ بود فرصت نشد هیچ کاری واسه عید انجام بدم... ولی از شنبه که فیلمو تحویل بدم دیگه مام می تونیم بریم بیرون واسه خرید عید.
اسکار ۲۰۱۱
این روزها به شدت درگیر کارهای پس تولید فیلم مستندی هستم که باید تا 15 اسفند تحویلش بدم. خوشبختانه تابحال همه چیز طبق برنامه پیش رفته و اگر خدا بخواد ظرف چند روز آینده فیلم آماده اس.
می خواستم امسال هم به رسم سال های قبل برندگان اسکار رو پیش بینی کنم، اما یکی از آشناها (!) گفت از اونجا که امسال تقریباً برنده های تمام رشته ها مشخص هستن، بجای پیش بینی، رای خودمون رو بدیم. چون این آشنا (!) اصولاً پیشنهادهای خوبی می ده و من کلاً همه جوره باهاش موافقم، همین کارو انجام دادیم.
بنابراین، اگر من و اون آشنا (!) عضو هیات ژوری آکادمی بودیم فهرست رای ما می شد این:
بهترین فیلم: Inception
بهترین کارگردان: دارن آرونوفسکی برای Black Swan
بهترین بازیگر نقش اول مرد: کولین فرث برای The King’s Speech
بهترین بازیگر نقش دوم مرد: کریستین بیل برای The Fighter
بهترین بازیگر نقش اول زن: ناتالی پورتمن برای Black Swan
بهترین بازیگر نقش دوم زن: ملیسا لئو برای The Fighter
بهترین فیلمنامۀ اوریژینال: Inception
بهترین فیلمنامۀ اقتباسی: 127 Hours
بهترین انیمیشن: Toy Story 3
بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان: Biutiful از مکزیک
بهترین فیلمبرداری: Inception
بهترین تدوین: 127 Hours
بهترین کارگردانی هنری: Inception
بهترین طراحی لباس: Alice in Wonderland
بهترین موسیقی متن: Inception
بهترین آواز فیلم: Toy Story 3
بهترین گریم: The Wolfman
بهترین تدوین صدا: Inception
بهترین میکس صدا: Inception
بهترین جلوه های ویژه: Inception