پلان های روزانه

پلان های روزانه

هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم
پلان های روزانه

پلان های روزانه

هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم

فیلم های به یاد ماندنی - Amelie (ژان پیر ژونه)

"داستان باورنکردنی اِمِلی پولین" (Le Fabuleux Destin D'Amelie Poulain) ساخته ژان پیر ژونه (محصول 2001 – فرانسه) یکی از بهترین فیلماییه که تا بحال دیدم.

فیلم داستان زندگی دختری است به نام املی، که ما از کودکی تا جوانی باهاش همراه می شیم. املی دختریه که دوست داره به همه کمک کنه و باعث خوشحالی اطرافیانش بشه... از پدر پیر و تنهاش گرفته تا شاگرد میوه فروش سر کوچه که صاحبکارش مدام جلوی مشتری ها تحقیرش می کنه.

معماهایی در زندگی املی وجود دارن که در تمام طول فیلم دنبال جوابشون می گرده. معماهایی که شاید در ابتدا زیاد هم مهم به نظر نیان، اما جستجوی جواب معماهاس که نهایتاً باعث تغییر سرنوشتش می شه.

مثلاً یکی از معماهایی که برای املی وجود داره اینه که چرا در تمام باجه های عکاسی شهر (از این کیوسک هایی که می شینن توش عکس می گیرن) یه مردی عکس انداخته و بعد عکس خودش رو پاره کرده و انداخته دور. یک مرد، در تمام باجه ها، تاریخ های مختلف...

اول فکر می کنه این مرد از عکس خودش خوشش نمیاد... بعد فکر می کنه شاید یه روحه که می خواد عکسش رو به این دنیا فکس کنه! اما جواب خیلی ساده تر از این حرفاس... جالب اینکه تا پایان فیلم که املی به جواب نرسیده، ما هم نمی تونیم حدس بزنیم!

حتی یک نمای اضافه در فیلم وجود نداره و هر چیزی که می بینیم یه جایی به کار میاد. کوچکترین عکس العمل ها یا اشیاء کاربرد خودشون رو پیدا می کنن، هر چند که در همون لحظه به نظر زیاد مهم نمیان...

بازی آدری تاتو در نقش املی انقدر به یادماندنی هست که از اون به بعد هر فیلمی ازش می بینم یاد املی می افتم و مثلاً می گم توی "رمز داوینچی" تام هنکس بازی می کنه با املی!

فیلمبرداری فوق العاده اس و موسیقی فراموش نشدنی. در اغلب آهنگ ها از آکاردئون استفاده شده و تم فرانسوی موجود در قطعات حال و هوای فانتزی فضا رو به خوبی منتقل می کنه.

سازندگان این فیلم، فیلم دیگه ای کار کردن به اسم "نامزدی طولانی" (A Very Long Engagement - 2004) که اون هم فیلم بسیار خوبیه. داستان دختریه که بعد از جنگ جهانی دوم دنبال نامزدش می گرده، نامزدی که در جنگ کشته شده! این دختر (همون املی) احساس می کنه نامزدش هنوز زنده اس و یه جایی داره زندگی می کنه... بعد از جستجوهای بسیار و صحبت با آدم های مختلف، بالاخره می فهمه نامزدش... (خب آخرش رو که نمی گم!).

هر دو فیلم کلی جایزه گرفتن و هر دو هم کاندید بهترین فیلم خارجی اسکار همون سال بودن.

اگه فیلمی می خواین که علاوه بر جذابیت تصویری و داستانی، هنرمندانه ساخته شده باشه، املی انتخاب خوبیه... تنها مورد اینه که به زبان فرانسوی صحبت می کنن (البته احتمالاً با زیرنویس فارسیش هم گیر میاد) و چند تا صحنه نسبتاً ناجور (کوتاه) هم داره.

لینک مشخصات فیلم هم اینجاس:

http://www.imdb.com/title/tt0211915

فیلم های به یادماندنی - بازگشت (پدرو آلمودوار)

 

اگه ازتون بپرسن بهترین فیلمی که تا حالا دیدین چی بوده کدوم رو انتخاب می کنین؟مطمئنا همه ما فیلمای زیادی دیدیم. ایرانی و خارجی. اما فیلمای کمی هستن که از دیدنشون واقعا لذت می بریم و به یادمون می مونن. یک فیلم به دلایل مختلف می تونه به یاد موندنی بشه: داستان خوب، بازی های عالی، تاثیر زیاد یا حتی شرایط محیطی مناسب.

خود من شاید بدون اغراق تا بحال بیشتر از 3000 فیلم دیده باشم. از بین این همه، تعداد انگشت شماری فیلم هستن که هیچوقت فراموش نمی کنم. جالب اینکه اغلب اونها هم فیلم های مستقل یا غیرهالیوودی هستن. فیلم هایی مثل Amelie (ژان پیر ژونه – محصول فرانسه)، A Tale of Two Sisters (جی وون کیم – محصول کره) یا انیمیشن های نبوغ آمیزی مانند Monster's Inc..

بعضی از فیلما به دلیل ارائه قالبی نو در اذهان حک می شن. معمولا بعدش هم یک سری فیلم در همین قالب ساخته می شن به این امید که بتونن موفقیت فیلم اصلی رو تکرار کنن. ولی در نود درصد موارد از عهده اینکار بر نمیان.

فیلم Volver (به معنی بازگشت، ساخته پدرو آلمودوار، محصول اسپانیا 2006) یکی از بهترین فیلم هایی بوده که اخیرا دیدم. داستان یک خطی فیلم (که کارگردان ارائه داده) اینه:روح یک مادر برای کمک به دخترانش به این دنیا باز می گردد...با این ایده کلی، منتظر یک فیلم تخیلی/فانتزی/کمدی هستیم. اما فیلم به حدی متبحرانه پیش می ره که بارها و بارها بیننده رو غافلگیر می کنه. فیلم در فضایی رئال شروع می شه و با ورود روح مادر یک تغییر ژانر ظریف صورت می گیره و وارد فضایی تخیلی می شیم. نمی خوام فیلمو لو بدم، برای همین تا همین جا بیشتر نمی گم.

بازی ها بسیار قوی و یکدست هستن. پنه لوپه کروز (که هیچوقت ازش خوشم نمیومد) انقدر خوب بازی می کنه که تمام وقایع این فیلم فانتزی رو "واقعی" جلوه می ده. احتمال زیاد کاندید اسکار می شه و بعید هم نیست که اسکار امسال رو بگیره. موسیقی، فیلمبرداری، تدوین و حتی طراحی نور کاملا در خدمت قالب کلی داستان اجرا می شن و هیچوقت به نظر "زیادی" نمیان (مثل خیلی از فیلما، که انگار آهنگساز یا فیلمبردار می خوان قدرت و امکاناتشون رو به رخ بکشن).

حالا اینا رو گفتم فکر نکنین از فیلمای پرخرج هالیوودی خوشم نمیاد. نه. من هم از دیدن "هری پاتر"ها لذت می برم. "دزدان دریایی کارائیب" رو دوست دارم (خصوصا "جانی دپ"اش رو!) و با دیدن American Pie ها کلی می خندم (البته مثل همه یواشکی!).

خلاصه آقا ما دیدن این فیلم رو به همه توصیه می کنیم... خصوصا جماعت فیلم بازها!

تنها ایراد (ایراد که نمی شه گفت البته) فیلم اینه که فیلم به زبان اسپانیاییه و باید چارچشمی زیرنویس انگلیسیش رو بخونین تا چیزی رو از دست ندین.

پوستر فیلم

http://www.imdb.com/title/tt0441909/