یک درجۀ لعنتی: پیش تولید

برای گرفتن مجوز از نیروی انتظامی به معرفی نامه از یه شرکت فیلمسازی احتیاج هست. ما معرفی نامه رو از خانۀ سینماگران جوان گرفتیم و به همراه یه کپی از فیلمنامه و خلاصۀ یک صفحه ایش بردم ناجی هنر. یک روز بعد مجوز ما برای مدت ۱۵ روز صادر شد (که البته ما فقط چهار روز لازم داریم). در ضمن، صدور مجوز هیچ هزینه ای نداره.

یک جلسۀ طولانی داشتیم با کاوه مظاهری (تصویربردار) برای درآوردن حس کلی سکانس ها از جهت نورپردازی و زوایای دوربین. جلسۀ خوبی بود. کاوه (که فیلم های زیادی کار کرده) نظرات خوبی داشت که با تصاویر ذهنی من کاملاً همخونی داشت.

یک روز هم رفتیم برای انتخاب لوکیشن ها. برای این فیلم (مثل داستان عجیب...) مجموعاً ۱۱ تا لوکیشن لازم داریم که برای یک فیلم کوتاه خیلی زیاد محسوب می شه. خوشبختانه همه انتخاب شدن و وسایل نورپردازی لازم برای هر لوکیشن مشخص شد.

یکی از لوکیشن های ما داخل پلاتو (استودیو) هست که اون رو هم از تروکاژ فیلم آفیش کردیم برای روز آخر. دفتر تروکاژ فیلم رو باید ببینید یه قسمت داره برای تفریحات: یه آشپزخونه که توش انواع حیوانات مختلف پیدا می شه. از طوطی سخنگو گرفته تا سنجاب و همستر!

جلسۀ اول آشنایی اعضای گروه با هم دیشب برگزار شد. از بازیگران تست دوربین گرفتیم (برای پیدا کردن بهترین زاویۀ چهره) و دربارۀ فیلمنامه، جنس بازی و شخصیت هر کدوم از بازیگران توضیحات مختصری داده شد تا برای جلسۀ تمرین هفتۀ آینده پیش زمینۀ ذهنی داشته باشن.