پلان های روزانه
هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم
پلان های روزانه
هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنمدرباره من
فیلمساز مستقل
ادامه...
روزانهها
همه- Terminator Genisys (آلن تیلور - 2015) جلوه های ویژۀ خوب، داستان بد. امتیاز: 5 از 10
- Jurassic World (کالین ترورو - 2015) نه به خوبی قسمت سوم اما باز هم دیدنی. امتیاز: 7 از 10
- Mission: Impossible - Rogue Nation (کریستوفر مک کواری - 2015) با هیجان و طنز بیشتر از قسمت های قبلی. امتیاز: 8 از 10
- Avengers: Age of Ultron (جاس ودان - 2015) پر از اکشن و جلوه های ویژه. کسانی که از این سوپرقهرمانها خوششون میاد قطعاً از فیلم لذت می برن. امتیاز: 6.5 از 10
- Whale Rider (نیکی کارو - 2002) تلفیقی زیبا از حقیقت و افسانه و فرهنگ بومی مردم نیوزلاند. امتیاز: 7.5 از 10
- Joe (دیوید گوردون گرین - 2014) یه فیلم بی معنی و بدساخت با بازی نیکولاس کیج! - امتیاز: 4 از 10
- Extant (فصل دوم - 13 اپیزود - 2015) پایان سریال به شکلی قابل قبول و به یادماندنی. امتیاز: 8 از 10
- True Detective (فصل دوم - 2015 - 8 اپیزود) پرونده ای دیگر با کارآگاهان جدید؛ خوب و خوش ساخت ولی نه به اندازۀ فصل اول. امتیاز: 7 از 10
- Tale of Tales (ماتئو گارونه - 2015) فیلمی خوش ساخت با سه قصه مجزا. امتیاز: 7.5 از 10
- Dark Places (گیل پکه-برنه - 2015) تریلر معمایی دربارۀ زنی که به دنبال کشف حقایق جنایتی است که در کودکی رخ داده. امتیاز: 6 از 10
- True Detective (فصل اول - 2014 - 8 اپیزود) سریال پلیسی/معمایی فوق العاده خوش ساخت. امتیاز: 9 از 10
- Aloha (کامرون کرو - 2015) کمدی رومانتیک متوسط از کارگران خوب و بازیگران معروف. امتیاز: 5 از 10
- Mad Max: Fury Road (جورج میلر - 2015) آخر اکشن! - امتیاز: 8 از 10
- Final Girl (تایلر شیلدز - 2015) داستان دختری که می خواد از یک سری تبهکار انتقام بگیره... بد ساخت و با فیلمنامۀ ضعیف. امتیاز: 4 از 10
- The Age of Adaline (لی تولند کرایگر - 2015) داستان تخیلی که باورپذیره و میشه تا انتها (که قابل پیش بینی هم هست) تماشا کرد. امتیاز: 7 از 10
سفرنامه
- سفرنامۀ حسام یادداشت ها و خاطرات سفر
وب سایت رسمی
دستهها
- فیلم های به یادماندنی 23
- جشنواره فیلم فجر 13
- اسکار: خبرها، پیش بینی ها 18
- TV/تئاتر/جشنواره/نمایشگاه 25
- موسیقی/کتاب 16
- نقد فیلم/سینما 133
- اجتماعی/فرهنگی/مناسبتها 126
- کامپیوتر/فن آوری 27
- افکار بعد از نیمه شب... 80
- نوستالژیا 21
- پروژه های سینمایی 23
- مباحث تئوریک سینمایی 8
- انتخابات/سیاست 15
- داستان و فیلمنامه های کوتاه 21
- وقایع نگاری ساخت یک فیلم 40
- جوایز پلان طلایی 10
ابر برجسب
فیلم سینما داستان کوتاه فیلم کوتاه نقد فیلم اسکار بهترین فیلم های 2014 داونلود فیلم فیلمنامه فصل جوایز جایزه فیلم 2015 بهترین فیلم های 2015 خارجی جشنوارهجدیدترین یادداشتها
همه- پست آخر
- "ترین"های 2015، تابحال
- اکران افتتاحیۀ مستند کوتاه "حواس پنجگانۀ هنر"
- اکران افتتاحیۀ فیلم سینمایی Train Station
- یادداشتی کوتاه بر سریال Wayward Pines
- نظریه هایی در باب روابط انسانی در فضای هندسی
- یادداشتی بر "نهنگ عنبر" (سامان مقدم - 1394)
- پراکنده ها 3: خودشیفتگی
- به مناسبت سالروز دوم خرداد
- فیلم های به یادماندنی قدیمی: 10 فیلم عالی از دهۀ 50 تا 70 میلادی
- مروری کوتاه بر فیلم های 2015: تا پایان آوریل
- شبکه های "غیر"اجتماعی
- پراکنده ها - 2
- پراکنده ها - 1
- نوروز 1394 مبارک!
- اسکار 2015: پیش بینی برندگان
- سفری کوتاه به قشم
- ساخت موزیک ویدئو
- Quantum Entanglement
- بهترین فیلم های 2014
- اندر فواید سرماخورگی!
- نقش بازی کردن
- برداشت آخر
- زمان
- 10 کتاب تاثیرگذار
- سیلی در برف
- پنج فیلم خوب و پنج فیلم بد 2014 (تابحال)
- برج میلاد
- معمای پروندۀ ققنوس: اتمام فیلمنامه
- یک داستان واقعی: تصادف در بزرگراه
بایگانی
- مهر 1395 1
- آذر 1394 1
- آبان 1394 1
- مهر 1394 1
- مرداد 1394 1
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 3
- اردیبهشت 1394 4
- فروردین 1394 1
- بهمن 1393 2
- دی 1393 1
- آذر 1393 4
- آبان 1393 2
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 3
- اردیبهشت 1393 4
- فروردین 1393 1
- اسفند 1392 1
- بهمن 1392 4
- دی 1392 1
- آذر 1392 2
- آبان 1392 3
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 1
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 1
- خرداد 1392 4
- فروردین 1392 3
- اسفند 1391 2
- بهمن 1391 5
- دی 1391 4
- آذر 1391 3
- آبان 1391 2
- شهریور 1391 6
- مرداد 1391 3
- تیر 1391 1
- خرداد 1391 3
- اردیبهشت 1391 3
- فروردین 1391 3
- اسفند 1390 6
- بهمن 1390 3
- دی 1390 1
- آذر 1390 2
- آبان 1390 1
- مهر 1390 4
- شهریور 1390 2
- مرداد 1390 4
- تیر 1390 5
- خرداد 1390 7
- اردیبهشت 1390 9
- فروردین 1390 3
- اسفند 1389 6
- بهمن 1389 7
- دی 1389 9
- آذر 1389 8
- آبان 1389 8
- مهر 1389 9
- شهریور 1389 10
- مرداد 1389 6
- تیر 1389 7
- خرداد 1389 11
- اردیبهشت 1389 10
- فروردین 1389 8
- اسفند 1388 12
- بهمن 1388 9
- دی 1388 12
- آذر 1388 7
- آبان 1388 9
- مهر 1388 10
- شهریور 1388 7
- مرداد 1388 5
- تیر 1388 6
- خرداد 1388 9
- اردیبهشت 1388 6
- فروردین 1388 6
- اسفند 1387 7
- بهمن 1387 8
- دی 1387 7
- آذر 1387 7
- آبان 1387 9
- مهر 1387 8
- شهریور 1387 9
- مرداد 1387 7
- تیر 1387 9
- خرداد 1387 10
- اردیبهشت 1387 7
- فروردین 1387 5
- اسفند 1386 8
- بهمن 1386 9
- دی 1386 10
- آذر 1386 8
- آبان 1386 8
- مهر 1386 10
- شهریور 1386 9
- مرداد 1386 10
- تیر 1386 11
- خرداد 1386 12
- اردیبهشت 1386 14
- فروردین 1386 9
- اسفند 1385 13
- بهمن 1385 21
- دی 1385 15
آمار : 2208431 بازدید
Powered by Blogsky
فیلم The Messenger و ماجرای "مادرت رفت بالای درخت"!
داستان فیلم The Messenger دربارۀ دو مامور ارتش آمریکاست که وظیفه شون رسوندن خبر مرگ سربازان آمریکایی در عراق یا افغانستان به خانواده هاشونه: خبر رو فقط به بستگان درجه یک اعلام می کنید، نمی گین گم شده، نمی گین مفقود شده، فقط می گین مرده یا کشته شده.
جدای از خود فیلم – که عکس العمل خانواده های مختلف به این خبر رو نشون می ده – و بازی های خوبی که از بن فاستر و وودی هارلسون شاهدیم، دوست دارم بدونم واقعاً بهترین شکل رسوندن خبر مرگ یک نفر به اطرافیان چطور می تونه باشه؟
باید مستقیم بگیم یا داستان "مادرت رفت بالای درخت" تعریف کنیم؟!
توی فیلم The Lovely Bones برادر پنج سالۀ سوزی از مادربزرگش می پرسه: سوزی کجاست؟
مادربزرگ: رفته بهشت
برادر: به نظر من که بهشتی وجود نداره
مادربزرگ: خیلی خب پس، مرده!
حالا بعضی مردن ها رو می شه یه جوری خبر داد، اما بعضی ها طوری می میرن که آدم نمی دونه چطور تعریف کنه. مثل یکی از آشناها که – خدا بیامرز – وقتی توی شهرستانی زلزله اومد توی توالت گوشۀ حیاط حسابی مشغول بود که یه آجر می خوره تو سرش و تو همون وضعیت می میره!
*** وقتی پنجشنبه مجبوری بری بشینی سر کلاس آشنایی با روش های اطفاء حریق دیگه همین جور پست ها میاد تو کله آدم!
حسام دهقانی
پنجشنبه 17 دی 1388 ساعت 11:39
همین؟ بهترین شکل رسوندن پیام مرگ به دیگرا؟!فیلم هیچ چیز دیگری هیچ حرف دیگری نداشت بگه؟!به نظرم شما دیگه خیلی خیلی خیلی خلاصه فرمودین(میدانم سلیقه شخصی شاید باشه...شاید بگین به کسی مربوط نیست....شاید این روش شما باشه برا وبلاگتون که فیلمهایی رو که میبینن اینجوری کوتاه اونم دوس دارین اینجوری خلاصه اون هم در مورد یک زاویه از فیلم حرف بزنین) من پیشنهاد میکنم فیلمهای خوب رو بیشتر وقت بزارین برا نقد یا تحلیل یا معرفیشون(البته فقط فیلمهای خوب و فیلم خوب هم فیلمیست که حرفی برای گفتن داشته باشه...البته فیلمهای ضعیف رو همینجوری کوتاه بیان کردن هم به نظرم بد نیست)...شما که اینهمه فیلم میبینین و من مطمئن هستم خیلی بیشتر از این حرفهایی که در مورد این فیلم زدین نقد و حرف دارین پس لطف کنین و خلاصگویی نکنین و بیشتر به خود فیلم و زوایای مختلف اون بپردازین تا بیننده هم بتونه استفاده کنه و بیشتر اشنا بشه...خوشحال شدم وبلاگ زیباتون رو دیدم و کسی رو شناختم که حرفی برا گفتن داره...
:)
موفق باشین و شاد...
فعلا
ممنون از نظرتون.
من معمولا اگر بخوام فیلمی رو نقد یا تحلیل کنم خیلی بیشتر از این می نویسم. اما در این مورد خاص اگر دقت کنین متوجه می شین اصلا قصد تحلیل فیلم رو نداشتم و حتی این پست رو در دسته نقد فیلم هم قرار ندادم بلکه در دسته افکار بعد از نیمه شب آپ کردم و حتی در انتهای پست هم نوشتم که این مطلب رو سر یه کلاس به شدت حوصله سر بر که پنجشنبه صبح تشکیل شده بود نوشتم!
برای خوندن نقد و تحلیل فیلم هایی که می بینم به سمت راست وبلاگ، بخش فیلم های به یادماندنی یا نقد فیلم/سینما مراجعه کنین یا به وبلاگ گروهی فیلم هایی که می بینیم (که لینکش در سمت چپ صفحه هست)
باز هم ممنون از نظرتون.
موفق باشید
یه نفر تو محل سابق ما رفته بوده خبر شهادت بده گفته بود فلانی داداشت ; بعد طرف گفته چی شده بیمارستانه ،این بنده خدا گفته بود آره بعد اون گفته بود کدوم بیمارستان این یارو گفته بود پزشک قانونی . همونجا داداشه قش میکنه . این هم الان برای خودش سوژه ایه .
:)
آهنگ 3!البته من الان نگاه کردم دیدم که تو آلبوم circus نیست این آهنگ و مثل اینکه single song هستش اما برادرم برام کنار آهنگای اون آلبوم گذاشتتش..پس میتونم بگم که کل اون آلبومو دوست نداشتم حالا!
ظاهرا هی داره بدتر می شه اوضاع!
یعنی میشه کسی بریتنی رو به راسموس ترجیح بده؟عجب!چه چیزای عجیب غریبی میشنوه آدم تو این دوره زمونه!
+ اینکه از کل آلبوم آهنگ 3 رو دوست داشتم.
آخه راسموس یه آهنگ بود بریتنی یه آلبوم!
آهنگ ۳ کدوم آلبوم؟
آپم
اومدم!
بشتابید تا دیر نشده...به این آدرس برید و به موسوی رای بدید!
http://www.whopopular.com/Mousavi ...سمت راست صفحه اشخاص دیگری از ایران همچون کروبی،خاتمی و منتظری هم هستند که به آنها هم میتونید رای بدید (فقط برای رای به نفر بعدی در همان کتگری باید ۱ ساعت صبر کنید،علی خامنه‌ای هم جز ۱۰ نفر اول....!!! )
ایرانیان دیگری که در گروههای دیگر صدرنشین هستند: امر خیام_محسن مخملباف_احمد زیدابادی...به بقیه دوستانتون هم خبر بدید!
ما دیروز رفتیم و رای دادیم. بقیه هم هر کی تا حالا نداده بره بده!
چیز خاصی نبود فقط با اون مرحوم شوخی کرده بودم که عوضش پسرش هر وقت بره اون گوشه ی حیاط گریش میگیره و میگه اینجا بوی بابا رو میده!)( البته اصلا قصد جسارت به اون مرحوم رو ندارم و فقط شوخی کردم.) خدا رحمتشون کنه!
:)))))
خیلی خندیدم!
آقا خیلی نوشته بودم راجع به اون مرحوم! حیف شد پاک شد ولی همین رو فقط بگم که من اگه جای عوامل فیلم بودم اسم فیلم رو میذاشتم
The Owl
الان اسم فیلم خیلی مستقیمه!یعنی احتمالا کارگردان خودش اهل مستقیم گفتن خبر مرگه! ولی اگه میذاشت Owl معنیش این بود که میشه یه خبر بد رو غیر مستقیم هم داد.
نظر خیلی جالبی دادی در مورد اسم فیلم. چون توی ارتش آمریکا باید خبر رو کاملا مستقیم داد - همونطور که در پاراگراف اول نوشتم - اسم فیلم رو هم مستقیم انتخاب کردن.
راجع به اون مرحوم هم وقت کردی دوباره بنویس خب!
آقا ما یه چیزایی افاضه کرده بودیم که احتمالا رفته زیر تیغ سانسور ! دستت نرسیده یا کات شده!)
اصلا نرسیده چون من اصولا هیچ افاضه ای رو سانسور نمی کنم.
اگر یه نفر برای کسی خیلی خیلی مهم باشه که باید همیشه جویای احوال باشه و اگر اتفاقی افتاد خودش می فهمه ... اگر هم نه!!! که خب خبر دادن مرگ طرف خیلی هم فرق نمی کنه که چجوری باشه؟؟؟
خانواده های منتظر هم که وقتی بهشون نگاه کنی میفهمن که خبر بدی براشون داری.
در کل دادن خبرهای بد خ ی ل ی خیلی سختتتتتتتتتتتتتته
تازه اینجا وقتی خبر مردن یه نفر رو به خانواده اش بدی از اون به بعد همه یه جوری نگاهت می کنن انگار تو کشتیش یا مسوول مرگش هستی. اگه عروس خانواده باشی و اینکارو کرده باشی که می گن دیدی چه پاقدم بدی داره، دیدی چقدر سنگدله،...
خب روشها فرق میکنه. مثلا تو ایران معمولا اگه یه نفر یه مریضی لا علاج بگیره نه دکتر و نه بستگانش هیچی بهش نمیگن، یا مثلا میگن نه بابا چیزی نیست سرماخوردگیه خوب میشی! اون مریض بیچاره هم خیلی وقتها تا آخر هم نمیفهمه که داره میمیره ...
خبر مرگ دادن هم همینطور، ما عادت داریم خبر مرگ رو یواش یواش بدیم مخصوصا به کسانی که دور هستند...
غربی ها خیلی توی این مسائل با ایرانی ها فرق میکنن. یعنی عقیده دارند که دکتر حق نداره به مریض نگه که مریضیش چیه و این از حقوق انسانه که بدونه چی داره سرش میاد و همینطور خبر مرگ نزدیکان....
توی فیلم ها زیاد دیدم که دکتر به مریضش (که تنها هم هست) مستقیم می گه که مثلا تو فلان مریضی رو داری و یکسال بیشتر زنده نیستی. مثلا فیلم The Bucket List که جک نیکلسون و مورگان فریمن تصمیم می گیرن توی این یکسال کارهایی که یه عمر دوست داشتن انجام بدن و نتونستن رو انجام بدن.
اما اینجا دکتر به خود طرف که هیچ، خیلی وقتا به بستگان درجه یک هم جرات نمی کنه بگه نکنه یه وقت طرف سنکوپ کنه.
این محرومیت ها هم جریانی داره مفصل !!
سه تا اخراجی یکی شون که دو ترم تعلیقی داشت همین که اومد دانشگاه نذاشتن یه ترمم بخونه واسه تحصن خرداد برای امتحان ها اخراجش کردن (تو ستاد کروبی بود! دلیلش این بود)
دو تای دیگه هم پس از جدا کردن سرویس ها و اون یک هفته که دانشگاه ذرو تعطیل کردم و کلی بزند و ببند و اطلاعات و نمی دونم این کوفت ها اومد وسط شد.
بعدش واسه انها اومدیم تحصن کردیم باز این چند نفر تعلیق زدن.
فعلن دانشگاه سوت و کوره. خبری نیست. همه یک دست نیستند. خیلی ها ترس دارن..
مانند دانشگاه های تهران نیست.
باید ساخت فعلن !!
اگه همه یه دست نباشن نمی شه کاری کرد، مثلا از ۳۰ نفر ۱۰ نفر می رن امتحان می دن، ۱۰ نفر دیگه هم دنبالشون از روی ترس می رن سر جلسه امتحان... اون ۱۰ نفر باقی مونده هم که اکثریتی ندارن که بتونن کاری کنن.
این چند مدت که نظری نذاشتم همش به این خاطر بود که همه یادداشت هاتون شده بود فیلم هایی که می بینید و ما حالا حالها نمی بینیم!
پیشین یه دانلودی بود می کردیم تو دانشگاه ولی نامردا الان سرعت سایت دانشگاه رو آوردن پایین زمانش نیست.
ما که وارد فصل امتحان ها شدیم. کاشکی اون چند ده تا دانشجو رو از دانشگاه ما اخراج و تعلیق نمی زدن تا ما هم مانند امیر کبیری ها بزرگ امتحان ها رو نابود می کردیم!
به هر حال هدف "صله ارحام" بود و بس.
ممنون از لطف شما.
خودم می دونم وقتی درباره فیلم های جدید پستی می ذارم تعداد کامنت ها خیلی کم می شه چون اغلب دوستان و رهگذران این فیلم ها رو هنوز ندیدن.
اگه چند ده تا از دانشجوهای دانشگاه شما رو اخراج کردن، چرا شما برای برگردوندن همونها اعتصاب نمی کنین و امتحانات رو تحریم نمی کنین؟ مثل بچه های علم و صنعت.
خوب تا حالا خبر مرگ دو نفر منو خیلی تو بهت برد یکیش بابابزرگم که برام مشغول قصه بافتن بودن که فهمیدم مرده و زدم زیر گریه.یه بار دیگم که به یه دوستم خوشحال و خرم زنگ زدم که حالشو بپرسم بعد خواهرش گفت تصادف کرده مرده.
من اگه بخوام خبر بدم مستقیما میگم.
یعنی پدربزرگت در حالی که داشتن قصه می گفتن فوت کردن؟
خب اگه تو هم بخوای مستقیم بگی که می شی مثل خواهر دوستت. یه وقتایی باید یه کم کشش داد بعد گفت.
فرقی هم نمی کنه. معمولن آدما خیلی به اونایی که مردن گیر نمیدن. نهایتن خیلی ها میرن توی غسال خونه و آدما رو لخت مادرزاد تماشا میکنن. حالا گیریم طرف توی توالت هم آجر نخورده باشه روی سرش. اینجا و زیر دست مرده شور که آجر خورده توی سرش. حالا همه هم دوربینا و موبایلاشونو در میارن و از صحنه فیلم و عکسم میگیرن. شاید میخوان فیلم پورنو درست بکنن. بعضی شات ها رو کم دارن.
با اینایی که گفتین یاد صحنه آخر فیلم Ma Mere افتادم. جایی که مادر پسره مرده بود توی غسالخونه و پسره داشت...