یادداشتی بر فیلم Rango (گور وربینسکی – 2011)

Rango آفتاب پرستیه که تصادفاً وسط بیابون از ماشین صاحبش بیرون میفته و گم می شه. در جستجوی آب، به دهکده ای می رسه که شهردارش لاک پشت مرموزیه و مردم در حساب بانکیشون آب پس انداز می کنن!

Rango (با صدای جانی دپ) بعد از کمی خالی بندی، خودش رو قهرمانی معرفی می کنه که با انواع موجودات شرور مبارزه کرده و پیروز شده. به سرعت، رنگو تبدیل می شه به قهرمان مردم شهر برای بدست آوردن آب. آبی که زمانی به راحتی در دسترس همه بود...

وربینسکی (کارگردان آثاری همچون دزدان دریایی کارائیب و Mexican)، این انیمیشن رو در ژانر وسترن (با تمام مولفه هاش) ساخته که انصافاً خوب هم دراومده.

اما شاید چون ما به انیمیشن های خلاقانه و بسیار هوشمندانۀ پیکسار/دیسنی عادت کردیم، انیمیشن هایی که در هر سکانس و حتی هر پلانش نکتۀ جالب توجهی وجود داره، نمی تونیم "عاشق" این فیلم بشیم. سکانس هایی وجود داره که کمی طولانی به نظر می رسه و داستان فیلم هم کاملاً از همون ابتدای ورود رنگو به شهر تا پایان قابل پیش بینیه.

نکتۀ دیگه اینکه شاید بچه ها زیاد از این فیلم خوششون نیاد، چون شوخی هاش براشون قابل درک نیست.

امتیاز: 7 از 10