Mother and Child (رودریگو گارسیا – ۲۰۰۹)

"مهم نیست پدر و مادر واقعی یه بچه چه کسانی هستن، مهم اینه که چه کسانی بزرگش می کنن... مهم اینه که چه کسانی براش وقت می ذارن."

فیلم جدید رودریگو گارسیا، پسر نویسندۀ معروف کلمبیایی گابریل گارسیا مارکز، درام آرومیه دربارۀ فرزند و فرزندخواندگی. اگر در فیلم قبلی گارسیا (Passengers) یک زن نقش اصلی رو ایفا می کرد، در این فیلم تمامی نقش های اصلی بر عهدۀ بازیگران زن هست.

داستان فیلم به خودی خود چندان جدید نیست و قطعاً مشابه این داستان رو زیاد دیده ایم. داستان زنی که در سی و هفت سالگی دنبال مادر واقعیش می گرده، داستان زوج جوانی که به علت بچه دار نشدن دنبال این هستن که از یک موسسه بچه ای رو به فرزندی قبول کنن، داستان زن میانسالی که دنبال دخترش می گرده، داستان دختر بیست سالۀ بارداری که می خواد بچه اش رو بعد از زایمان به خانواده ای بسپاره تا بزرگش کنن...

انگار استفاده از لایه های چندگانه در داستان و در نهایت به هم مرتبط کردن ماجراهای مختلف، به سبکی جا افتاده برای فیلمنامه نویسان آمریکای جنوبی تبدیل شده. البته دیدن اسم آلخاندرو گونزالس اینیاریتو در تیتراژ پایانی بعنوان تهیه کنندۀ اجرایی در نوع خودش جالب توجهه. اما گارسیا هم تونسته همین داستان های ساده رو به بهترین شکل ممکن به هم مربوط کنه و پایانی بسیار زیبا برای فیلمش تدارک ببینه.

به غیر از فیلمنامه، بازی آنت بنینگ از نقاط قوت این فیلم بحساب میاد. مقایسه کنین بازی بنینگ رو با بازیش در فیلم The Kids Are All Right تا به قدرت بازیگریش پی ببرین. دو شخصیت کاملاً متفاوت و کاملاً مجزا.

روی imdb دیدم که امسال گارسیا فیلمی کوتاه ساخته دربارۀ صحبت های یک پدر و دختر. دلم می خواد این فیلم کوتاه رو ببینم! وقتی همچین کارگردانی فیلم کوتاه می سازه باید واقعاً دیدنی باشه، خصوصاً که می دونی در نوشتن فیلمنامه از پدرش الهام گرفته!