یک درجۀ لعنتی: کات!

درست دو ماه قبل پیش تولید فیلم کوتاهی رو شروع کردیم به نام "یک درجۀ لعنتی" بر اساس فیلمنامه ای نوشتۀ خودم.  

توی اردیبهشت چهار روز بطور فشرده فیلمبرداری داشتیم و بعد از اون حدود یک ماه و نیم پس-تولید طول کشید: تدوین، صداگذاری، موسیقی، زیرنویس، پوستر و... تا امروز که فیلم آماده اس و سعی داریم یک روز رو برای نمایش خصوصیش در نظر بگیریم.

از این به بعد مرحلۀ بازاریابی و تبلیغات فیلم شروع می شه: ارسال به جشنواره ها و نمایش برای اهالی سینما تا شاید بتونیم اعتباری بگیریم برای خودمون تا کار بعدی رو بهتر و قابل قبول تر از این انجام بدیم. 

از همۀ بچه هایی که توی این دو ماه با گروه "جادوی پارس" همکاری کردن ممنونم. همه خیلی خوب بودن و بالاتر از چیزی که توقع داشتم:

مهدی (که از اول تا آخر کنارم بود)، کاوه (که با وسواس خاصی تصویربرداری کرد)، امیر فیروزی (که انرژی بخش گروه بود و همه کار انجام داد)، امیر ترکمن (خیلی هم شیک!)، ترانه (که فوق العاده بود)، الناز (که با وجود کوتاهی نقشش عالی کار کرد)، دنیز و حامد (که نهایت همکاری رو انجام دادن)، وحید (که با تجربۀ فوق العاده اش کمکمون کرد)، مرتضی (که تمام لحظه های پشت صحنه رو به زیبایی ثبت کرد)، سعید (که با جون و دل روی موسیقی کار کرد)، پریا، احمد و...

هر کدوم از بچه ها در نقش یا سمت خودشون عالی بودن و مثل همیشه باید بگم نقاط قوت فیلم، نقاط قوت بچه هاست و نقص های فیلم، ایراد کارگردان.

با اینکه می دونم دورۀ تولید به همه سخت گذشته و خاطرۀ چندان خوشی ازش ندارن، اما امیدوارم بداخلاقی ها و سخت گیری های من موقع کار رو ببخشن و باز هم – به زودی – با همدیگه همکاری داشته باشیم.

یکبار دیگه از همه ممنونم.