اول اینکه امیدوارم عید به همه خوش گذشته باشه و کلی تنبلی کرده باشین. به وبلاگ همه سر زدم و پست های این مدت رو خوندم. مطمئن شدم که برای شما هم اتفاق خارق العاده ای نیفتاده و حادثۀ عجیبی روی نداده (عجیب که می گم یعنی مثلاً دیدن یه موجود فضایی از نزدیک یا تبدیل شدن به یه خون آشام واقعی).
نمی دونم چه اصراریه وقتی می ریم شمال حتماً باید آخر شب ها فیلم ایرانی ببینیم. اصلاً یه جورایی تمام فیلم های ایرانی که در طول سال می بینم همین زمان هایی هست که شمال اقامت داریم! اونجا کلی فیلم هست انگلیسی و غیرانگلیسی زبان و البته تعداد بیشماری فیلم ایرانی که توسط والدین محترم بنده خریداری می شه. اینبار سه تا فیلم دیدیم: کتاب قانون، حس پنهان و فاجعه بارترین فیلم تمام عمرم: زندگی شیرین.
تا سه شب بعد از تماشای این فیلم به زور قرص های آرامبخش خوابیدم... یعنی عوامل فیلم تونستن مزخرفترین، بدترین، بی معنی ترین و چرندترین فیلم تاریخ سینمای ایران رو بسازن. در حدی که باید گفت درد و بلای "امشب شب مهتابه" بخوره تو سر این یکی.
تازه فاجعه اینجا تموم نمی شه که. وقتی فهمیدم "زندگی شیرین" با دو میلیارد و سیصد میلیون تومن سومین فیلم پرفروش سال ۸۸ بوده، سه شب بعدیش هم با قرص اعصاب خوابیدم. یعنی واقعاً مردم ما انقدر از اینجور فیلم ها خوششون میاد؟ یعنی سطح سلیقۀ ملت شده این؟ چه اتفاقی افتاده مردمی که دوره های گذشته فیلم های بایکوت، اجاره نشین ها، هنرپیشه، آدم برفی، لیلا، آژانس شیشه ای، شوکران، سگ کشی، پارتی، دوئل، مکس، چهارشنبه سوری و میم مثل مادر رو تبدیل می کردن به پرفروش ترین فیلم سال، حالا رفتن سراغ "زندگی شیرین" و "دو خواهر" و اخراجی های ۲؟
کجا گذاشتم اون قرص های آرامبخش رو؟
حالا حاتمی کیا چی گفته تو جشنواره؟
خوشحالم که قضیه اون دوده تو lost حل می شه بالاخره!کلافم کرده بود!هر چی می گردم از اپیزود 6 به بعد را نمی تونم پیدا کنم!
نشنیدی چطوری از جواد شمقدری و مدیریت جشنواره امسال تعریف کرد؟ جشنواره ای که همه فیلم ها رو قلع و قمح کردن و آخر هم معلوم نشد داورهاش کیا بودن... حرف های حاتمی کیا بعد از گرفتن جایزه رو بخون...
اپیزود ۶ به بعد هم که همه جا هست. برو به سایت takdownload.blogsky.com همه قسمت های جدیدش هست.
امیدورام تعطیلات به تو هم خووووش گذشته باشه
منم وقتی زندگی شیرین را دیدم به جای خنده گریه م گرفت حیف وقتی که واسه دیدنش گذاشتم!
از اونجایی که تو مملکت ما همیشه همه چی برعکس و وارونه س پس هرچی فیلم جلف تر و مذخرفتر باشه پرفروشتر میشه !
واقعا!
خیلی وقته از این فیلم ها ساخته می شه وقتی ده نمکی شد کارگردان فاتحه سینمای ایران خونده شد.
از دید من حسام جان این مردم هستن که دیگه حوصله دیدن فیلم هایی مثل سگ کشی رو ندارن مردم خیلی عوض شدن وقتی زندگیشون شده " عزیزم من کوک نیستم " و مثل "مهمانی مامان" روزگازشون رو می گذرونن فکر می کنی حوصله دارن بجز درد خودشون به چیز دیگه ای فکر بکنن و یا اعصابشون یارای این رو داره که خودشون رو جای بازیگر های فیلم بذارن؟؟؟ از دید من این قضیه ریشه روانی داره و باید در اجتماع دنبال این قضیه بود. بهر حال مردمی که فیلم های سانسور شده و رو پرده ای و دیالوگ عوض شده و از همه بدتر یقه های اضافه شده به هنرپیشه های فیلم های هالیوود رو می بینن سطح سلیقه اشون عوض می شه دیگه!!! نمی شه ؟ من و تو آواتار رو سه بعدی دیدیم و مزه فیلم های های تکنولوژی رو چشیدیم و به این فیلم ها میگیم مزخرف ولی مرد خسته ای که از دست قرض و قوله به سینما پناه برده دیدن و خندیدن به گریم شفیعی جم واسش خیلی خوبه!!
به قول عمو محسن هیچ فیلمی "مادر هند" نمیشه!!
به همه اینها اضافه کن شبکه فارسی۱ رو.
فکر می کنم وقتی ایران بودین هنوز راه نیفتاده بود. فارسی۱ یه شبکه ماهواره ای هست که فیلم و سریال های درجه چهار کره ای و کلمبیایی نشون می ده دوبله به فارسی اونهم چه دوبله ای. بعد جالب اینه که ملت مثل چی نگاه می کنن... اصلا خواب و خوراک نذاشته برای خیلی ها...
عمو محسن راست می گه. فقط مادر هند!
خوشبختانه زندگی شیرین را ندیدم! حس پنهان را خیلی وقت پیش دیدم و خیلی دوسش داشتم، خیلی قشنگ اون دوره را تصویر کرده بود! از معدود فیلمای ایرانیه که تا حالا دوست داشتم. کتاب قانون هم خوب بود نسبتا.
امشب شب مهتابه که فاجعه بود! باورم نمی شه از اون بدتر هم می تونه وجود داشته باشه!
هممم نمی دونم حاتمی کیا تو جشتواره چی گفته! ولی به رنگ ارغوان شاهکار بود به نظرم!
lost را تا اپیزود 6 دیدم و باورم نمیشه قراره 18 اپیزوده باشه! وقتی دیدم نوشتید تا اپیزود 10 هم خیلی چیزا حل نشده کلی تعجب کردم!
توی فصل جدید سریال Lost تا بحال به خیلی از سوال ها جواب داده شده و بعد از اپیزود 9 (که درباره ریچارد بود) خیلی از رازها برملا شده. مثلا اینکه چرا ریچارد همیشه در یک سن باقی می مونه. قضیه اون دود سیاه و شماره ها چیه و اصلا ماجرای جزیره چیه. اما هنوز سوالاتی هست که باید بهش جواب بدن.
به نظرمن که
خلایق هر چه لایق
اصلا نباید تقصیر رو گردن این و اون انداخت. سینما یه صنعته که سرمایه راه خودش رو به سمت سود بیشتر همیشه کج میکنه! حالا وقتی سرمایه دار و تهیه کننده میبینه این جور فیلما اینجا جواب میده خب میسازه دیگه! اصلا تو ایران که توده ی مردم حوصله ندارن برن سینما فیلم هنری ببینن که! اگه میخوای مخاطبای واقعی سینما ی ما رو ببینی شبا یا روزای تعطیل برو جلوی سینماها ببین سیل دختر و پسرای جوون که فقط عاشق خنده و وقتگذرونی و یه جای تاریکن! خب میخوای از سگ کشی خوششون بیاد عزیزم!
خلایق هر چه لایق!
با جمله آخر خیلی موافقم!
همیشه کسانی سود می کنن که می دونن در حال حاضر مردم چی می خوان. حالا چه توی صنعت سینما باشه، چه سیاست.
تقصیر بیشتر از اینکه متوجه مردم سینما رو باشه(که البته اونا هم مقصرن)، متوجه مدیرین سینماست.
مثلا فیلم هایی مثل ناف، آبادان، چند کیلو خرما، بیست انگشت...اصلا اینا به کنار، چون میگن اینا خاص هستن (ما هنوز نفهمیدیم این خاص یعنی چی؟) اگه یک طنز درست حسابی مثل آتشکار بدون محدودیت و بدون سانسور اکران بشه، خیلی راحت میتونه رکورد دار فروش بشه!
وقتی مدیریت سینما بیفته دست کسانی مثل صفار هرندی وضعمون بهتر از این نمی شه. آتشکار رو هم ندیدم. اکران شد مگه؟
خوشحال شدم بالاخره پست جدید خوندم اینجا!
قضیه ی تحریم به رنگ ارغوان چیه؟
چرا؟!
به خاطر حرف هایی که حاتمی کیا بعد از گرفتن جایزه نمایشی از جشنواره فجر امسال زد.
عجب چیزیه این سوسن خانم .
یه وقت فکر نکنی من ولیلا دوست داریم این جفنگیات رو ها . نه . دوقلوها تا اینو تو ماشین 10 بار پشت سر هم گوش ندن نمی خوابن !
مگه با سوسن خانوم هم می شه خوابید؟!
من تعجب می کنم از شما که دارین تاسف میخورین به حال سلیقه مردم و فیلم های پرفروش..
من چندساله که سعی کردم با این واقعیات تلخ کنار بیام.
کافیه نگاهی به شمایل سریال های ویژه نوروز سیما بندزین و یا ستاره شدن امثال احمد پور مخبر..
حرفمو پس میگیرم ،واقعا نمیشه تاسف نخورد برای n امین بار..
آقا تکلیف ما رو روشن کن، ما تاسف بخوریم یا نخوریم؟!
دوست من غصه نخور... هر جای دنیا بری ایرانی ها همین شکلین. اول بگم که مردم طوری نشدن! باید از فیلم سازها پرسید که دیگه چرا هنرپیشه و بانو و درخت گلابی نمیبینیم!
دوم این مشکلیه که دامن گیر هنر این مملکته. نه تنها سینما که موسیقی و خوشنویسی و نقاشی و ... هم به این درد دچارن. همیشه اینجور وقت ها یه خدا بیامرزی واسه رفتگان میفرستم!!!!!
وای که اگه علی حاتمی زنده بود و اوضاع رو می دید...
چه اندازه به شما خوش گذشته؟!
یکی از افتخار های من تو زندگیم اینه که اخراجی ها رو ندیدم.
نه یک.. نه دو ..و نه سه!
جالب این شده به تازگی ملت اخراجی ها و شریفی نیا رو تحریم می کنن پشت بندش می رن سینما و زندگی شیرین رو می بینن؟
اون وقت من هی به آقا محسن میگم زوده بابا. زوده واسه این ملت! بذار کمی درس مرس پاس کنن.
ایشون می گن نه. خوبه براشون!
چه فاجعه ای این میشه دیگه..
طرف مغزشم مانند لنگش در هواست!
کجا ملت تحریم کردن اخراجی ها رو؟ توی تهرون ۳ میلیارد و شهرستان ۵.۵ میلیارد فروش کرده...
واقعا خاتمی و موسوی از سر این ملت زیادن... به قول ناصرالدین شاه مملکت باید همه چیزش به همه چیزش بیاد، این مردم همون محمود رو می خوان که مثل معلم های اول دبستان باهاشون صحبت کنه...
شاید زندگی شیرین نیگاه کردن شاید که زندگیشون شیرین شه.ولی دیدن نه بابا کارساز نیست///
درد من همینه!
اگه سری اول ببینن و براشون کارساز نباشه سری دومی شکل نمی گیره، فروش فیلم روی ۱۰۰ نهایت ۲۰۰ میلیون می ایسته. اما وقتی فیلمی بیشتر از ۲ میلیارد فروش می کنه به این معنیه که هر کی رفته دیده ازش تعریف کرده بقیه هم تشویق شدن که برن!
قدیما اصلن فیلمهایی مثل اینایی که مثال زدی ساخته نمیشد. ولی از دولت سر ارشاد محمود بازار پر شده از زندگی شیرین و ...... اینا. ملتم که قربونشون برم.
امیدوارم اون دنیا مجبور باشن هر روز از صبح تا شب زندگی شیرین تماشا کنن برای مثلا ۱۰۰ هزار سال.
واقعا حیفه که کسی خون آشام واقعی نشده یکی از فانتزی ها من همیشه خون آشام شدن بوده
فیلم های ایرانی!نمیدونم من از اون سری آدمهایی ام که سال یه بار آیا سینما برن یا نه تازه وقتایی هم که میرم دیگه یعنی زوری که مجبورم کرده خیلی پرزور بوده فیلم ایرانی هم بشینم تو خونه ببینم باز از سینما رفتنم هم به ندرت تر (درسته لغتش؟)پیش میاد.کلا کسی تو خانوادمون فیلم بین نیست جز من و مامانم که اونم سلیقش مث منه.
هیچ کدوم از این فیلمای این پستو ندیدم البته اخراجی های 2 رو دلیلی غیر از خوش نیومدن هم داشتم اونم اینکه بابام کلا تحریم کرده بود که ببینیمش و میگفت نباید پول بره تو جیب ده نمکی
ما هم اخراجی های ۲ رو تحریم کردیم ندیدیم، همینطور به رنگ ارغوان رو.
آخه می دونی شمال بعد از بزن برقص توی حیاط با سوسن خانوم و ساسی مانکن و بعدش بازی کردن هفت کثیف و اسم فامیل بی ادبی (!) دیگه نمی شه پولانسکی دید که! باید فیلم ایرانی گذاشت.