Julie & Julia (نورا افرون - 2009): جولیا چایلد و رزا منتظمی

چند شب پیش فیلم Julie & Julie رو دیدیم و حسابی کیف کردیم. داستان فیلم بطور موازی بین دو شخصیت واقعی پیش می ره: Julia Child آشپز معروف آمریکایی که کتاب آشپزی و برنامه های تلویزیونیش رو تمام آمریکایی ها می شناسن و Julie Powel وبلاگ نویس جوانی که تصمیم گرفت تمام دستورات آشپزی جولیا رو ظرف یکسال امتحان کنه.

این بیوگرافی خوش تصویر به سبک کمدی/درام پیش می ره و در تمام لحظات بیننده رو با خودش همراه می کنه. گذشته از موسیقی و تدوین زیبا، بازی مریل استریپ در نقش جولیا و امی آدامز در نقش جولی واقعاً دیدنیه و مستحق کاندیداتوری اسکار.

بعد از تماشای فیلم دو حس کاملاً متضاد بهم دست داد:

احساس بسیار خوب از اینکه هیچ کاری غیرعملی نیست و هر کس هر ایده ای در ذهنش داره رو می تونه با پشتکار و جدیت به نتیجه برسونه،

احساس بسیار بد از اینکه چرا ما در سینمای ایران هیچوقت به زندگینامۀ افراد مهمی که داریم نمی پردازیم و حاضر نیستیم از سوژه های تکراری دست برداریم. این همه شاعر، نویسنده، منجم، دانشمند... . چرا هیچکس نمی ره سراغ زندگی فارابی؟ فروع؟ دکتر حسابی؟... در تک مواردی که زندگینامۀ افراد رو به تصویر کشیدن آنچنان بی رمق اینکارو انجام دادن، و آنچنان دیالوگ های مسخره ه ای در فیلم گنجوندن که آدم حالش بد می شه.

همین چند روز پیش بود که خبر درگذشت رزا منتظمی (که کتاب آشپزیش در اکثر خونه ها پیدا می شه) رو خوندم. کسی که برای ما ایرانی ها حکم جولیا رو داره، اما آیا هنرمندان ما هیچوقت سراغ بیوگرافی همچین کسی خواهند رفت؟ به قول محسن الله اعلم!