1- بعد از حادثۀ تلخ هفتۀ پیش اصلاً حس تماشای فیلم ندارم. هفتۀ پیش فقط سه تا فیلم دیدم!... گفتیم تقلب بشه، ایران قیامت می شه!
2- انیمیشن کورالاین (۲۰۰۹) رو دیدم، فیلم خوبیه. جدیدترین انیمیشن پیکسار به اسم UP رو هم دیدم. فوق العاده اس. طراحی کاراکترها و فیلمنامه عالی کار شده. مثل همیشه... تقلب یه درصد، دو درصد، نه ۵۳ درصد!
3- فیلم ژاپنی Departures که امسال اسکار بهترین فیلم خارجی زبان رو گرفت، دربارۀ یه کارآموز مرده شوریه که به همراه استادش میرن خونۀ آدم های مختلف و مرده هاشونو می شورن، لباس تنشون می کنن، می ذارن توی تابوت و می برن برای سوزوندن. فیلم خیلی خوبیه، طنز جالبی هم توش بکار رفته... رای ما رو دزدیده، رفته باهاش پز می ده!
4- کتاب "شوالیه های بدنام" (دیوید گبل) رو که ترانه بهم داده بود بالاخره تموم کردم. کتاب قشنگیه، درباره یه عده آدم معمولی که علیه دولت حاکم (در انگلستان قرن سیزدهم) شورش می کنن. انقدر اسم های عجیب غریب توی این کتاب هست که آدم قاطی می کنه کی به کیه... پرچم ایران منو پس بگیر!
5- هنوز "دربارۀ الی..." رو ندیدم. احتمالاً هفتۀ دیگه.
6- راستی رای من کجاست؟!
نه...معلومه چقدر تو جو انتخابات هستی!
یکی از معدود وبلاگ هایی هستی که اسم کورالاین رو درست نوشتن! بقیه یا اشتباه نوشتن کارولاین یا اینکه کلاً بیخیال فارسی نوشتنش شدن!!
آخه هر کی فیلمو دیده باشه متوجه می شه که کورالاین درسته. توی فیلم حتی تاکید شده که کورالاین درسته نه چیز دیگه... که اونهم دلیل داره.
خواستی بری درباره الی منم بی نصیب نزار تا برای بار چهارم ببینمش! تا احمدی نژاد هر روز همین بساطه
در مورد کورالاین هم موافقم. منم با این که کلی امیدوارم ولی هنوز آپ رو ندیدم.پول نفت چی شده؟خرج بسیجی شده!
بالاخره کتاب رو تموم کردی؟ به نظرت قشنگ بود؟ من که عاشقش شده بودم!نفت و طلا رو بردن سیب زمینی آوردن
رایت رو هر جایی که به ذهنت برسه می تونی پیدا کنی(دستشویی از اپشن های خیلی پر احتماله!) یا حـــــــــــسین،میر حـــــــــــــــــــسین!
برادر رفتگر،...
پلیس ضد شورش،...
اگر عمری باقی بود و انتخابات بعدیی توی این کشور برگزار شد هرچند شک دارم دیگه انتخاباتی باشه، دلم میخواد چهل میلیون شرکت کننده رو ببینم.
هرچند در آن وقت هم پنچاه میلیون رای می نویسند.
امروز چهارشنبه ۳ تیر ۸۸ساعت ۴ بعدازظهر مجلس شورای اسلامی نترسید و باخانواده تان بیایید. موسوی و رهنورد هم سخنرانی دارد.
به نظرم بهترین کار همین سرگرمیهای فرهنگی مثل خوندن کتاب و دیدن فیلمهای خوب است تا از احساسی گری دور شویم و به تعقل و حکمت روی آوریم. اگه البته بتونی جلوی افکار سرکش این روزهاتو بگیری. دیشب تا صبح تصویر شهادت ندا صالحی منو ول نمی کرد. دیگه باید از خیابونها جمع شد و فکر اساسی کرد. به فکر یک خیزش اساسی و پایه گذاری دموکراسی واقعی بود .شاید یک سال و شاید ده سال دیگه! مهمترین اتفاقی که باید می افتاد افتاد. و آن آگاهی در سینه های مردم بود.ما هیچ کجا نمیریم و مبارزه می کنیم و رنج می کشیم تا آزادی و آزادگی را در همین ایران خودمان ببینیم.
ما هم توی این چند وقت سعی کردیم به طرق مختلف سرمونو گرم کنیم ولی انگار آدم میفهمه که داری خودتو گول میزنی...مگه میشه فراموش کرد..راستی درباره الی رو هم پیشنهاد میکنم همه ببینن خیلی قشنگه.البته الان نه هر وقت اوضاع آروم شد....انشاالله.
واقعا افکارت به بعد از انتخابات می خورد
!!!
آقا چرا نمی خواین قبول کنین که ایشون رای آورده؟شما هم بهتره یا قانون و دموکراسی رو بپذیرین یا بذارین از این مملکت برین...
اتفاقا چون قانون و دموکراسی رو می پذیریم نمی خوایم حرف زور رو قبول کنیم.
خوبه که حس تماشای فیلم نداری اگه داشتی چقدر فیلم دیده بودی.
رای تو هم پیش من بود. دادمش به محمود یادگاری نگهش داره. میخواستیش؟
فکر نکنم حتی بخواد یادگاری هم رای ما رو نگه داره!