The Burning Plain (گویرمو آریاگا – ۲۰۰۹)

تنها اسم آریاگا بعنوان کارگردان کافیه تا کنجکاوی آدم نسبت به فیلم جلب بشه. آریاگا که قبل از این در سه فیلم بعنوان فیلمنامه نویس با آلخاندرو گونزالس اینیاریتو همکاری کرده (Amores Perros، بابل و ۲۱ گرم) در اولین تجربۀ کارگردانیش سراغ داستانی ساده اما از نظر روایی پیچیده رفته تا تبحر خودش رو بیش از پیش اثبات کنه.

The Burning Plain داستان دختری حاشیه نشین در ایالت های جنوبی آمریکاست که از قرارهای عاشقانۀ مادرش با یک مرد مکزیکی خبردار می شه و طی یک بحران روحی تصمیم به انتقام می گیره...

فیلم بیش از هر چیز دربارۀ احساس گناه هست و تاثیری که یک عکس العمل آنی در آیندۀ انسان می ذاره... شاید تا نیم ساعت پایانی متوجه اصل قضیه نشیم و همه چیز به نظر به هم ریخته و بی منطق بیاد اما در پایان که ضربۀ اصلی وارد می شه تازه می فهمیم با چه فیلمنامۀ هوشمندانه ای طرف بودیم.

چارلایز ترون و کیم بیسینگر نقش های اصلی رو بر عهده دارن که بازی های بسیار خوبی هم به نمایش گذاشتن. تصاویر تماشایی از مناظر مناطق جنوبی آمریکا و موسیقی سبک مکزیکی آنچنان در دل فیلم جا گرفتن که تصور هر چیزی به غیر از این رو غیرممکن می کنن.

The Burning Plain قراره سپتامبر ۲۰۰۹ در آمریکا به نمایش دربیاد، اما نمی دونم از کجا نسخۀ اصلی و با کیفیت عالی فیلم لو رفته که من الان اینجا دیدمش! فکر می کنم در زمان نمایش توجه زیادی به خودش جلب کنه و جوایز متعددی هم از جشنواره های مختلف بگیره.

در مجموع اگر کسی از سبک فیلم هایی مثل ۲۱ گرم و بابل خوشش بیاد، از این فیلم هم لذت می بره.

امتیاز: ۸ از ۱۰