نمای دور: یادداشت هایی کوتاه بر فیلم های بلند

Wall-E (اندرو استانتون / ۲۰۰۸) 

بعد از دیدن انیمیشن فوق العاده عالی Ratattoille منتظر معجزۀ دیگه ای از کمپانی پیکسار/دیسنی بودم که Wall-E نتونست برآورده اش کنه. Ratattoille همه چیز داشت: انیمیشن خیره کننده، فیلمنامۀ قوی، اجرای بی عیب و نقص و موسیقی به یادماندنی. اندرو استانتون (کارگردان "در جستجوی نیمو") فیلمنامه ای رو انتخاب کرده که در حد و اندازۀ کارهای قبلی خودش هم نیست و به پرداخت بسیار بیشتری نیاز داره. داستان روباتی که در سال ۲۷۰۰ میلادی مامور جمع کردن زباله های کرۀ زمین خالی از سکنه اس به خودی خود جای کار بسیار زیادی داره. تقریباً ۲۰ دقیقۀ اول فیلم بدون دیالوگ می گذره و از شروع هیجان انگیز اولیه هم خبری نیست. پایان هم کاملاً قابل پیش بینیه و پیام فیلم مستقیم: مراقب زمین باشید، کمتر زباله تولید کنید! همین! البته ناگفته نماند که طراحی انیمیشن فیلم به خوبی صورت گرفته و در برخی صحنه ها ایده های جالبی هم بکار برده شده.
امتیاز: ۷ از ۱۰

The Happening (ام. نایت شیامالان / ۲۰۰۸) 

اگر بخوام کارگردانی رو مثال بزنم که هر فیلمش بدتر از فیلم قبلی بوده، اولین کسی که ذهنم می رسه همین شیامالان، کارگردان هندی ساکن هالیووده! حس ششم عالی بود، Unbreakable خوب، Signs معمولی، Village بد، Lady in the Water خیلی بد و Happening افتضاح. داستان فیلم دربارۀ روزیه که گیاهان و درخت ها تصمیم می گیرن انتقام این همه دود و آلودگی رو از انسان ها بگیرن و با انتشار گازهایی کشنده در هوا آدم ها رو می کشن! جدای از فیلمنامۀ بسیار بد، بدترین چیز برای یک فیلم علمی/تخیلی اینه که باورپذیر نباشه. در این فیلم انسان ها جلوی چشم هم کشته می شن و هیچ عکس العملی از اطرافیان نمی بینیم. چهره ها خالی از حس و حاله و انگار بازیگران فیلم می دونن که دارن در یک فیلم بد بازی می کنن و برای همین هیچ تلاشی صورت نمی دن!
امتیاز: ۴ از ۱۰

The Other Boleyn Girl (جاستین چادویک / ۲۰۰۸) 

داستان رقابت عشقی دو خواهر اشراف زاده از خانوادۀ Boleyn برای بدست آوردن دل پادشاه انگلستان و بدست آوردن عنوان ملکه. این فیلم علاوه بر داشتن فیلمنامه ای قوی، از ساختار بسیار خوبی برخورداره و بازی های درخشانی داره. اریک بانا در نقش پادشاه هوسباز از یک طرف و ناتالی پورتمن و اسکارلت جوهانسون در نقش دو خواهر از طرف دیگه مثلث عشقی جالبی رو بوجود میاره که بیننده رو تا پایان درگیر می کنه. به نظر من این فیلم یکی از فیلم های خیلی خوب سینمای انگلستان هست که ارزش دیدن رو داره.
امتیاز: ۷ از ۱۰

Bangkok Dangerous (پنگ چان / ۲۰۰۸) 

این فیلم بازسازی یک فیلم اکشن/جنایی از سینمای تایلنده که اینبار با بازی نیکولاس کیج ساخته شده. فیلم شروع نسبتاً خوبی داره و در طول فیلم هم ضرباهنگ تند شوندۀ خودش رو به خوبی حفظ می کنه. داستان دربارۀ آدمکشیه که باید یک سری مقامات رو در بانکوک ترور کنه و در عین حال از تله ای که برای خودش گذاشتن جون سالم به در ببره. بازی نیکولاس کیج کاملاً کلیشه ای هست که البته نیازی هم به شخصیت پردازی خاص براش وجود نداشت. این فیلم بعنوان یک فیلم صرفاً اکشن فیلم نسبتاً خوبیه، البته ایرادهای زیادی در فیلمنامه و ساخت داره که خب برای یه همچین فیلمی قابل اغماضه.
امتیاز: ۵ از ۱۰

If Only (جیل جانگر / ۲۰۰۴) 

یک فیلم کمدی/رمانتیک/درام از سینما انگلستان با بازی جنیفر لاو هویت و پل نیکولز. داستان فیلم دربارۀ مردیه که دوست دخترش رو جلوی چشمش از دست می ده و... . این فیلم تابحال چندین بار از ماهواره پخش شده و بهتره اگر فیلم رو ندیدین داستانش رو هم ندونین؛ چون بخش بزرگی از جذابیت فیلم به داستانشه. فیلم قصد داره این پیام رو منتقل کنه که "قدر لحظات با هم بودن رو بدونیم" که تا حد زیادی در این امر موفق شده. بازی ها یکدست و باورپذیره و ساختار فیلم کاملاً با موضوع داستان همخونی داره.
امتیاز: ۶ از ۱۰