پلان های روزانه
هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم
پلان های روزانه
هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنمدرباره من
فیلمساز مستقل
ادامه...
روزانهها
همه- Terminator Genisys (آلن تیلور - 2015) جلوه های ویژۀ خوب، داستان بد. امتیاز: 5 از 10
- Jurassic World (کالین ترورو - 2015) نه به خوبی قسمت سوم اما باز هم دیدنی. امتیاز: 7 از 10
- Mission: Impossible - Rogue Nation (کریستوفر مک کواری - 2015) با هیجان و طنز بیشتر از قسمت های قبلی. امتیاز: 8 از 10
- Avengers: Age of Ultron (جاس ودان - 2015) پر از اکشن و جلوه های ویژه. کسانی که از این سوپرقهرمانها خوششون میاد قطعاً از فیلم لذت می برن. امتیاز: 6.5 از 10
- Whale Rider (نیکی کارو - 2002) تلفیقی زیبا از حقیقت و افسانه و فرهنگ بومی مردم نیوزلاند. امتیاز: 7.5 از 10
- Joe (دیوید گوردون گرین - 2014) یه فیلم بی معنی و بدساخت با بازی نیکولاس کیج! - امتیاز: 4 از 10
- Extant (فصل دوم - 13 اپیزود - 2015) پایان سریال به شکلی قابل قبول و به یادماندنی. امتیاز: 8 از 10
- True Detective (فصل دوم - 2015 - 8 اپیزود) پرونده ای دیگر با کارآگاهان جدید؛ خوب و خوش ساخت ولی نه به اندازۀ فصل اول. امتیاز: 7 از 10
- Tale of Tales (ماتئو گارونه - 2015) فیلمی خوش ساخت با سه قصه مجزا. امتیاز: 7.5 از 10
- Dark Places (گیل پکه-برنه - 2015) تریلر معمایی دربارۀ زنی که به دنبال کشف حقایق جنایتی است که در کودکی رخ داده. امتیاز: 6 از 10
- True Detective (فصل اول - 2014 - 8 اپیزود) سریال پلیسی/معمایی فوق العاده خوش ساخت. امتیاز: 9 از 10
- Aloha (کامرون کرو - 2015) کمدی رومانتیک متوسط از کارگران خوب و بازیگران معروف. امتیاز: 5 از 10
- Mad Max: Fury Road (جورج میلر - 2015) آخر اکشن! - امتیاز: 8 از 10
- Final Girl (تایلر شیلدز - 2015) داستان دختری که می خواد از یک سری تبهکار انتقام بگیره... بد ساخت و با فیلمنامۀ ضعیف. امتیاز: 4 از 10
- The Age of Adaline (لی تولند کرایگر - 2015) داستان تخیلی که باورپذیره و میشه تا انتها (که قابل پیش بینی هم هست) تماشا کرد. امتیاز: 7 از 10
سفرنامه
- سفرنامۀ حسام یادداشت ها و خاطرات سفر
وب سایت رسمی
دستهها
- فیلم های به یادماندنی 23
- جشنواره فیلم فجر 13
- اسکار: خبرها، پیش بینی ها 18
- TV/تئاتر/جشنواره/نمایشگاه 25
- موسیقی/کتاب 16
- نقد فیلم/سینما 133
- اجتماعی/فرهنگی/مناسبتها 126
- کامپیوتر/فن آوری 27
- افکار بعد از نیمه شب... 80
- نوستالژیا 21
- پروژه های سینمایی 23
- مباحث تئوریک سینمایی 8
- انتخابات/سیاست 15
- داستان و فیلمنامه های کوتاه 21
- وقایع نگاری ساخت یک فیلم 40
- جوایز پلان طلایی 10
ابر برجسب
فیلم سینما داستان کوتاه فیلم کوتاه نقد فیلم اسکار بهترین فیلم های 2014 داونلود فیلم فیلمنامه فصل جوایز جایزه فیلم 2015 بهترین فیلم های 2015 خارجی جشنوارهجدیدترین یادداشتها
همه- پست آخر
- "ترین"های 2015، تابحال
- اکران افتتاحیۀ مستند کوتاه "حواس پنجگانۀ هنر"
- اکران افتتاحیۀ فیلم سینمایی Train Station
- یادداشتی کوتاه بر سریال Wayward Pines
- نظریه هایی در باب روابط انسانی در فضای هندسی
- یادداشتی بر "نهنگ عنبر" (سامان مقدم - 1394)
- پراکنده ها 3: خودشیفتگی
- به مناسبت سالروز دوم خرداد
- فیلم های به یادماندنی قدیمی: 10 فیلم عالی از دهۀ 50 تا 70 میلادی
- مروری کوتاه بر فیلم های 2015: تا پایان آوریل
- شبکه های "غیر"اجتماعی
- پراکنده ها - 2
- پراکنده ها - 1
- نوروز 1394 مبارک!
- اسکار 2015: پیش بینی برندگان
- سفری کوتاه به قشم
- ساخت موزیک ویدئو
- Quantum Entanglement
- بهترین فیلم های 2014
- اندر فواید سرماخورگی!
- نقش بازی کردن
- برداشت آخر
- زمان
- 10 کتاب تاثیرگذار
- سیلی در برف
- پنج فیلم خوب و پنج فیلم بد 2014 (تابحال)
- برج میلاد
- معمای پروندۀ ققنوس: اتمام فیلمنامه
- یک داستان واقعی: تصادف در بزرگراه
بایگانی
- مهر 1395 1
- آذر 1394 1
- آبان 1394 1
- مهر 1394 1
- مرداد 1394 1
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 3
- اردیبهشت 1394 4
- فروردین 1394 1
- بهمن 1393 2
- دی 1393 1
- آذر 1393 4
- آبان 1393 2
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 3
- اردیبهشت 1393 4
- فروردین 1393 1
- اسفند 1392 1
- بهمن 1392 4
- دی 1392 1
- آذر 1392 2
- آبان 1392 3
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 1
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 1
- خرداد 1392 4
- فروردین 1392 3
- اسفند 1391 2
- بهمن 1391 5
- دی 1391 4
- آذر 1391 3
- آبان 1391 2
- شهریور 1391 6
- مرداد 1391 3
- تیر 1391 1
- خرداد 1391 3
- اردیبهشت 1391 3
- فروردین 1391 3
- اسفند 1390 6
- بهمن 1390 3
- دی 1390 1
- آذر 1390 2
- آبان 1390 1
- مهر 1390 4
- شهریور 1390 2
- مرداد 1390 4
- تیر 1390 5
- خرداد 1390 7
- اردیبهشت 1390 9
- فروردین 1390 3
- اسفند 1389 6
- بهمن 1389 7
- دی 1389 9
- آذر 1389 8
- آبان 1389 8
- مهر 1389 9
- شهریور 1389 10
- مرداد 1389 6
- تیر 1389 7
- خرداد 1389 11
- اردیبهشت 1389 10
- فروردین 1389 8
- اسفند 1388 12
- بهمن 1388 9
- دی 1388 12
- آذر 1388 7
- آبان 1388 9
- مهر 1388 10
- شهریور 1388 7
- مرداد 1388 5
- تیر 1388 6
- خرداد 1388 9
- اردیبهشت 1388 6
- فروردین 1388 6
- اسفند 1387 7
- بهمن 1387 8
- دی 1387 7
- آذر 1387 7
- آبان 1387 9
- مهر 1387 8
- شهریور 1387 9
- مرداد 1387 7
- تیر 1387 9
- خرداد 1387 10
- اردیبهشت 1387 7
- فروردین 1387 5
- اسفند 1386 8
- بهمن 1386 9
- دی 1386 10
- آذر 1386 8
- آبان 1386 8
- مهر 1386 10
- شهریور 1386 9
- مرداد 1386 10
- تیر 1386 11
- خرداد 1386 12
- اردیبهشت 1386 14
- فروردین 1386 9
- اسفند 1385 13
- بهمن 1385 21
- دی 1385 15
عکس و فیلم های سه بعدی
امکان ثبت و نمایش عکس به صورت سه بعدی از همون سالهای ابتدایی اختراع دوربین عکاسی وجود داشته و تلاش های مختلفی در این رابطه صورت گرفته.
تکنیک های مختلفی برای این کار ابداع شده که تقریباً تمام اونها بر پایۀ سیستم بینایی انسان طراحی شده ان: استفاده از دو دوربین کنار هم (بجای دو چشم)، عکسبرداری یا فیلمبرداری بصورت همزمان با هر دو دوربین و سپس نمایش همزمان اونها روی پرده.
تنها کار باقی مونده تفکیک تصاویر از همدیگه اس به شکلی که چشم چپ تصویر دوربین سمت چپ و چشم راست تصویر دوربین سمت راست رو ببینه. یکی از ساده ترین روش های اینکار استفاده از عینک های آناگلیف (Anaglyph) هست که یک طرف فیلتر قرمز و طرف دیگه فیلتر آبی رنگ داره. هنگام تماشای عکس یا فیلم های گرفته شده با این تکنیک، لنزها تصاویر رو از هم تفکیک می کنن و حسی غریب از تماشای یک تصویر سه بعدی رو بوجود میارن.
هنگام تماشای این تصاویر، صفحۀ مانیتور یا تلویزیون تبدیل به یک جعبه می شه که اشیایی سه بعدی درون اون وجود داره و حتی بعضی از اشیاء بیرون از صفحه قرار می گیرن.
من بعد از جستجوی زیاد تونستم یه تعداد از این عینک های سه بعدی رو از شرکتی در هنگ کنگ بخرم (با وجود تحریم های مختلف و عدم امکان پرداخت آنلاین در ایران، برخی کارهای ساده به معضلی بزرگ تبدیل می شن). سایت های زیادی هستن که عکس و فیلم های سه بعدی ارائه می دن، بعضی عکس ها واقعاً حرفه ای گرفته شدن و آدم رو مبهوت می کنن.
جالب اینکه با ارائۀ نرم افزارهای جدید، می شه عکس و فیلم های معمولی دو بعدی رو با ترفندهایی خاص به سه بعدی تبدیل کرد. تبدیل عکس به سادگی و با نصب یک Plugin روی فتوشاپ انجام می شه و برای تبدیل فیلم هم نرم افزارهایی ارائه شده. در حال حاضر فیلم های زیادی به شکل سه بعدی آناگلیف موجود هستن و خیلی از فیلم های قدیمی تر هم به سه بعدی تبدیل شدن. تماشای سری فیلم های ماتریکس، جنگ ستارگان یا ایندیانا جونز به این شکل واقعاً لذت داره.
جالب اینکه در دنیا چند کانال تلویزیونی هستن که تمام برنامه هاشون رو به شکل سه بعدی پخش می کنن. من بخشی از یک مسابقۀ فوتبال رو به این شکل تماشا کردم و واقعاً تحت تاثیر قرار گرفتم. توپ و بازیکنان آنچنان طبیعی بودن که دلم می خواست دستم رو به سمت تلویزیون ببرم و توپ رو توی هوا بگیرم!
وقتی این عینک ها رو به دوستانم می دم و براشون فیلم یا عکس سه بعدی نمایش می دم، جالب تر از دیدن تصاویر روی صفحه، تماشای چهرۀ بهت زدۀ اونهاست که با دهان هایی o شکل به صفحه خیره شدن!
دوست عزیز با تشکر از اطلاعات مفیدت ، میشه اسم نرم افزا هایی که فیلم رو تبدیل میکنن معرفی کنی ؟
کل اینترنت رو گشتم پیدا نکردم .
حتما. لینکش رو به زودی می ذارم همینجا.
سلام جالب بود
حالا فرض کن به اون فیلم صدای سه بعدی هم اضافه بشه
واقعا حیرت آور میشه..!
خدانگهدار...
صدای سه بعدی که خیلی وقته به شکل دالبی دیجیتال و DTS بیرون اومده و حتی به خونه ها هم رسیده.
الان دارن روی بو و یه سری افکت های جانبی دیگه مثل وزش باد و قطرات بارون کار می کنن که اونها رو هم به بیننده منتقل کنن!
ایول! منم میخوام! ببینم، پورنوی سه بعدی هم تو بساطت داری یا نه؟!!!
پایه باشی جور می کنیم داداش!
سلام
در علم زمین شناسی شاخه ای است بنام فتوژئولوژی که عکسهای هوایی (که با هواپیما با تکنینک جارو کردن و عکس گرفتن ممتد با اورلپ ۴۰ درصد گرفته شده) را با دستگاه یا عینکی بنام استریوسکوپ میشود دید و مطالعه علمی نمود. جدای از مطالعه علمی از پشت استریوسکوپ فضای سه بعدی کوهها و دره ها درست مثل تماشا کردن از پنجره هواپیما دیده و لمس میشود.
اینهم محض اینکه چیزی گفته باشم برای کسانی که نمیدانند.
ارادتمند
ممنون از اطلاعات. من که نمی دونستم.
واقعا تماشای این نوع فیلمها مخصوصا با تکنولوژیهای جدید احساسی کاملا متفاوت میده که کاملا به یاد میمونه.
ترکیب فیلمهای سه بعدی با فضای سینما جدا معجزه میکنه، مثل صندلی هائی که در جای خودش حرکت میکنه که کاملا حس اسب سواری و حرکت اتومبیل رو به بیننده منتقل میکنه، و یا باد گرم و سردی که داخل سالن وزیدن میگیره وقتی که در صحنه باد هست و غیره ...
کیمیا یکی از فیلمهائی که خیلی خوب یادش مونده با اینکه کمتر از سه سالش بود که دید، یه فیلم سه بعدی شرک بود که وقتی که اژدها فوت میکرد یه باد گرم از پشت هر صندلی به صورت فرد پشتی میخورد که کاملا حس میکردی که صورتت داره میسوزه.
تو سینما آتلانتیک غیر از اودیسه ِ فکر کنم دیدنی های روسیه بود که اینطوری پخش میشد.یادش بخیر.
هر وقت حرف از بعد سوم میشه تصویر یه ویلچیری که روبروش صد تا پله ردیف شدن میاد جلوی چشمه راستم .
چشم چپم مرخصه!
اون وقتایی که تو در شکم مادر بودی و تا چند سال دیگه هم بیرون نمیآمدی از این فیلما توی ایران هم نشون میدادن. البته فقط سینما آتلانتیک که بعدها شد آفریقا این کار رو میکرد. عینک ها رو ۱۵ ریال توی گیشه میفروختند بعلاوفه بلیط. بعدن بیرون از سینما اونا رو توی خروجی سینما یک مشت آدم مثل کوپن فروشای الان میخریدند دونه ای ۵ ریال و بعدن به آدمایی دیگه که داشتن میرفتن سینما میفروختن ۱۰ ریال. من ادیسه فضایی کوبریک و یک فیلم دیگه که فقط منظره و اینا داشت و ارزش سینمایی نداشت رو با این روش دیدم.
مرحوم روزنامه توفیق هم یکی دوتا عکس توی صفحه یکی مونده به آخر چاپ میکرد که با همین عینکا میشد دیدش. البته عینکای سینما دورنگ نبود و از نوعی فیلتر نورپولاریزه در ساختش استفاده شده بود.
وبلاگ خوبی داری.
به ما هم سر بزن تا رایجه خوش شما بر وبلاگ ما هم بتابد. میخواهی تورا به چه نامی لینک کنم؟
این روش بیشتر از صد ساله که در دنیا داره استفاده می شه ولی اغلب ملت (بچه های بعد انقلاب) ازش خبر ندارن و بهش به چشم یه تکنیک مدرن نگاه می کنن!
پس بیخود نبود دیشب سعید رفته بود تو اتاق بیرون نمیومد!!!میدونستیم ما هم میرفتیم یه کوچولو تماشا می کردیم.(البته این جور که میگی بار اول رو باید تنهایی تماشا کرد ))
حتما نباید بار اول رو تنهایی تماشا کرد.
توی کشورهای دیگه که سینماهای سه بعدی دارن این فیلم ها رو به همراه همین عینک ها نمایش می دن و همونطور که فرشته گفته تاثیرش خیلی بیشتر از دیدنشون روی صفحات کوچیک مانیتور یا تلویزیونه.
تصاویر سه بعدی برای اینکه شکلی حقیقی تر و مهیح تری باشن باید روی پرده سینما نمایش داده بشن (بزرگ). این به انسانها کمک می کنه که خودت رو توی فضای فیلم احساس کنی ولی در هر حال تکنولوژی جالبیه...
ما کجا اونا کجا؟؟
حالا کو تا ما به اونا برسیم!
ایشالله شما به زودی تشریف می برین تماشا می کنین دل ما رو حسابی آب می کنین!