سینمای خانگی – بخش اول

 در دنیا تعداد کسانی که ترجیح می دن بجای رفتن به سینما، توی خونه فیلم تماشا کنن سال به سال بیشتر می شه.

کیفیت بالای دستگاه های پخش فیلم خانگی، ارزان بودن نسخۀ DVD فیلم ها (۱ تا ۲۵ دلار) به نسبت قیمت بلیت سینما (۷ تا ۱۲ دلار)، در دسترس بودن DVD فیلم ها به فاصلۀ چند ماه بعد از نمایش عمومی و راحت تر بودن تماشای فیلم در خونه از دلایل کم شدن تدریجی تعداد تماشاگران سینماست. این موضوع صاحبان سینما در دنیا رو نگران کرده و اونها مجبور خواهند بود برای کشوندن مردم به سینما راهکارهای جدیدی ابداع کنن.

البته بعضی فیلم ها رو باید توی سینما تماشا کرد. مثلاً فیلمی که مدتها منتظرش بودیم و نمی شه دو سه ماه برای رسیدن نسخۀ DVD اصلیش صبر کرد؛ یا فیلم هایی که جلوه های ویژه خاصی دارن و تماشای اونها روی پردۀ بزرگ و بصورت دسته جمعی لذت دیگه ای داره.

من فیلم های زیادی رو هم در سینمای خونگی خودم و هم روی پردۀ بزرگ سینما دیده ام؛ یه نمونه اش "دزدان دریایی کارائیب" که پر از جلوه های ویژۀ صوتی و تصویریه. من این فیلمو هم اینجا دیدم و هم توی بزرگترین سینمای لندن؛ و باید بگم با یه سیستم خونگی خوب واقعاً تفاوت خیلی زیادی وجود نداره و می شه به همون اندازه از تماشای فیلم در خونه هم لذت برد.

ما که در ایران بطور کلی از دیدن فیلم های روز دنیا روی پرده و با کیفیت عالی محروم هستیم، می تونیم یه سینمای کوچیک خونگی برای خودمون درست کنیم.

در بخش بعدی دربارۀ چگونگی راه انداختن یک سینمای خونگی توضیح خواهم داد.