یادداشتی بر "مرد هزار جهره" (مهران مدیری)

این بار مهران مدیری سوژۀ نسبتاً جدیدی رو برای ساخت مجموعۀ تلویزیونی انتخاب کرد و از قالب همیشگی خارج شد. شاید بشه گفت "مرد هزار چهره" (با عنوان اولیۀ "اگر شما جای من بودین") پرمخاطب ترین برنامۀ تلویزیونی نوروز ۸۷ بود.

مهران مدیری قبلاً ثابت کرده در ساخت مجموعه های طولانی ۹۰ قسمتی تبحر خاصی داره که دلیل عمده اش برمی گرده به تحلیل مداوم نظرات مخاطبان و اصلاح و تغییر برنامۀ در حال پخش؛ اما انجام اینکاردر مورد سریال های کوتاه ۱۳ قسمتی امکانپذیر نیست و این موضوع کار مهران مدیری رو سخت تر می کنه.

موضوع "مرد هزار چهره" چندان جدید نیست: قرار گرفتن اجباری یک فرد در قالب یک شخص دیگه (که با شخصیت خودش فاصلۀ زیادی داره). این موضوع قبلاً در فیلم های زیادی به تصویر کشیده شده بود که می شه به لیلی با من است، مارمولک و سریال زیرزمین اشاره کرد. نویسنده های این سریال برای پر کردن ۱۳ قسمت، چهار موقعیت مختلف رو برای شخصیت داستانشون در نظر گرفتن که نسبتاً موفق عمل کردن.

تنوع بازیگران این سریال در نوع خودش بی نظیره. بعد از بازی دوست داشتنی مهران مدیری (انگار هیچوقت ازش خسته نمی شیم!)، علیرضا خمسه عالی بود و پژمان بازغی هم قابل قبول.

خیلی ها معتقدن چند قسمت اول این سریال "خنده دارتر" بود و هرچی به پایان نزدیکتر شد از میزان طنز سریال هم کاسته شد. دلیل این موضوع کاملاً مشخصه: زمانی که گروه مشغول فیلمبرداری قسمت های اولیه این سریال بود، وقت و انرژی کافی برای پیاده کردن انواع ایده های جدیدی که بطور بداهه به ذهنشون می رسید وجود داشت. مثلاً جایی که شناسنامه از دست مهران مدیری زمین می افته و ناچار می شه برای پنهان کردنش با اون وضع مسخره راه بره، یکی از این موارده. اما هرچی کار پیش می ره، وقت کمتر می شه و به جایی می رسه که اگر گروه بتونه در هر روز طبق برنامه پیش بره هنر کرده. همین مشکل باعث شد در قسمت های آخر به ناچار از تصاویر تکراری قبلی استفاده بشه و چیزی از ایده های جالب به چشم نخوره.

شاید اگر زمان بیشتری صرف ساخت این سریال می شد نتیجه خیلی بهتر از این بود، اما با وجود همۀ این ها باز هم "مرد هزار چهره" بهترین برنامۀ نوروز امسال بود. ما از آقای مدیری "خیلی ممنونیم"!