یکی از خصوصیات آدم های ضعیف و کسانی که اعتماد به نفس کافی ندارن اینه که هیچوقت قبول نمی کنن اشتباه کرده ان.
اینجور آدم ها چون به خودشون و توانایی هاشون اطمینان ندارن، فکر می کنن اعتراف به اشتباه از شخصیت و وجه ای که دارن کم می کنه. آدم هایی که به این بیماری مبتلا هستن با شنیدن هرگونه انتقاد، نظر مخالف و یا اعتراض (حتی به نرم ترین زبان)، فوری از کوره در می رن و هزار دلیل جور می کنن تا ثابت کنن اشتباهی مرتکب نشدن و ایراد از بقیه اس!
یکی دیگه از نشونه های اینجور آدم ها اینه که مدام سعی دارن از بقیه ایراد بگیرن و جملات و نظرات و حرف های اطرافیان رو تصحیح کنن.
مطمئناً هر چقدر اعتماد به نفس، دانش و فرهنگ یه آدم بیشتر باشه، راحت تر اشتباهاتش رو می پذیره. چون به خودش مطمئنه و می دونه گفتن جملۀ "من اشتباه کردم" هیچ چیز از خودش و توانایی هاش کم نمی کنه.
اگه یه آدم اینجوری دور و برتون باشه می دونین من چی می گم!
جناب احسان.همه اینطوری هستن؟این یعنی هیچ کس حرف شما رو قبول نمی کنه. و این به این معناست که از دید اونها شما همون شخصیت توصیف شده توسط نویسنده وبلاگ هستید و جناب نویسنده وبلاگ هم شما را تایید کردن و فبها...
عیزی وبلاگ نویس به این می گن جهل مرکب.موفق باشی عزیزم...
من یک نفر را میشناسم که ما هرچی بهش گفتیم آغای محترم! بعد از احضار هرچی ساختی اشتباه محض بوده تو کتش نرفت که نرفت!
قبول دارم!
یکی از درست ترین متن هاییه که درباره ی ادم های ضعیف خوندم.یکی از بزرگترین نکته ایه که در کتاب شرورترین دختر مدرسه به ان اشاره می کنه.
این مطلب رو امروز توی وب سایت Time دیدم که به نظرم هم جالب اومد هم مرتبط.
ظاهرا یک ژن در انسان ها وجود داره که باعث می شه بتونن از اشتباهاتشون درس بگیرن و کسانی که این ژن رو ندارن از قدرت یادگیری کمتری برخوردارن...
یه سر بزن:
http://www.time.com/time/health/article/0,8599,1691924,00.html
مطلب خیلی جالبی بود. ممنون.
دوروبر ما یه نفر هست که خودش رو خدا میدونه و ... اما ...
یه آدم دوروبرم نیست... همه ایرانی ها اینطورین!
بعضی ها اینطوری تر هستن!
ولی باور کن داری اشتباه می کنی!!!
اعتراف می کنم که انتخاب تو قشنگترین اشتباه تمام زندگیمه!
ما که اصلن نداریم!!!!. قربانشان بروم.انتقاد پذیری شان شهره عالم است. خشتکشان را هم که کراوات کنی بیاندازی گردنشان لام تا کام اعتراض نمیکنند!!!!!