پلان های روزانه

پلان های روزانه

هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم
پلان های روزانه

پلان های روزانه

هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم

یادداشتی بر فیلم Ratatouille (براد برد – ۲۰۰۷)

شاید تا قبل از سال ۱۹۹۵ که "داستان اسباب بازی" اکران بشه، هیچکس فکرشو نمی کرد یه روز کیفیت فیلم های انیمیشن تا این حد بالا بره و در فهرست بهترین فیلم های سال – و تاریخ سینما – قرار بگیره.

بعد از "داستان اسباب بازی" کیفیت محصولات پیکسار با سرعت سرسام آوری بالا رفت و با هر فیلم جدید به شکلی بیننده رو غافلگیر کرد. فیلمنامه های فوق العاده هوشمندانه و انیمیشن عالی از نقاط مشترک تمام تولیدات این کمپانی محسوب می شه. "شرکت هیولاها" فیلمنامه ای داشت که حتی به عقل جن هم نمی رسید و تصاویر دنیای زیر آب "در جستجوی نیمو" همه رو متحیر کرد.

امسال پیکسار یه سورپرایز دیگه رو برامون آماده کرده: Ratatouille!

داستان فیلم در پاریس می گذره و دربارۀ یه موشه به اسم Remy که به شدت به آشپزی علاقمنده! از خوردن آشغال و زباله متنفره و دلش می خواد سر آشپز بشه! Remy می ره به معروفترین رستوران شهر و با لینگویینی – نظافتچی رستوران – آشنا می شه. اونها با کمک هم (و البته مخفیانه!) غذاهایی درست می کنن که توجه تمام مردم شهر رو به خودش جلب می کنه. غذاهای جدیدی که درست کردنشون تنها از عهدۀ Remy برمیاد...

فیلمنامه نویسان و هنرمندان پیکسار به همین داستان ساده چنان شاخ و برگ می دن که یک ساعت و چهل دقیقه بیننده رو به هیجان میاره، نگران می کنه و می خندونه. کیفیت انیمیشن انقدر بالاست که بعضی وقتها اصلاً یادمون می ره داریم کارتون نگاه می کنیم و چنان سرگرم می شیم که برای مدتی با موش های خیابون همذات پنداری می کنیم!

لزوم وجود اعتماد به نفس برای رسیدن به موفقیت، رو راست بودن با خانواده و دوستان، اعتقاد به هدف و ناامید نشدن از جمله مواردیه که پیکسار قصد داره با این داستان به بیننده منتقل کنه. انگار پیکسار با فیلم هاش می خواد ثابت کنه همیشه در بدترین شرایط هم – اگر ناامید نشیم و فکرمونو بکار بندازیم – می تونیم یه راه حل جدید پیدا کنیم.

یه بار توی یکی از جلسات آسیفا (انجمن انیمیشن سازان ایران) یکی از کارمندان پیکسار اومده بود و دربارۀ نحوۀ تولید فیلم هاشون صحبت می کرد. می گفت از زمانی که پیش تولید یه فیلم انیمیشن شروع می شه، تک تک کارمندان فیلمنامه رو می خونن و هر ایده ای که به ذهنشون می رسه رو داخل یه صندوق میندازن. خیلی از ابتکاراتی که توی فیلم ها بکار برده شده نتیجۀ همین ایده هاس.

Ratatouille مطمئناً یکی از بهترین انیمیشن های تاریخ سینماست و یکی از بهترین فیلم های چند سال اخیر. امتیاز بالای این فیلم روی سایت معتبر imdb و قرار گرفتنش در فهرست صد فیلم برتر تاریخ سینما نشون می ده که تونسته هم نظر بیننده ها رو جلب کنه و هم منتقدین سینمایی رو.

این فیلم علاوه بر فیلمنامۀ عالی و انیمیشن خیره کننده، موسیقی متن خیلی زیبایی هم داره که کاملاً درست و بجا استفاده شده. تم و سازهای فرانسوی بکار رفته در موسیقی به جذابیت فیلم اضافه کرده و ایده های هوشمندانه و ظریف حتی تا تیتراژ پایانی هم ادامه پیدا می کنن!

مطمئناً این فیلم یکی از شانس های اصلی اسکار بهترین انیمیشن امسال خواهد بود.

نظرات 8 + ارسال نظر
فرهاد سه‌شنبه 13 آذر 1386 ساعت 15:16 http://www.rahdari.ir

"این کارتن بینظیره و حس یه موش رو کاملا منتقل میکنه"....این عبارت رو از کامنتها کش رفتم...یعنی راستش نفهمیدم چه جوری حس یه موش منتقل می شه اونم به یه خانم که قاعدتا اسم موش باید براش چندش آور باشه...ولی..لابد می شه.....
بگذریم...من تا جایی که یادم می یاد گارفیلد رو 3 بار-شگفت انگیزان رو 6 بار-گاوها رو 2 بار دیدم...البته فعلا همینا یادمه..این فیلمو ندیدم..یعنی ندارم که ببینم..ولی حتما می بینم..
...در زدیم یکی در و باز کرد...یکی گفت سلام آقا فرهاد...ولی به جای اینکه سر ببینیم ته (ماتحت)دیدیم که داشت می جنبید..."
دختر 4 ساله ی یکی از آشناها تازه گارفیلد رو دیده بود

اگه فیلمو ببینی تو هم می تونی حس این موش رو کاملا درک کنی!
در ضمن من کارتونهای گارفیلد و شگفت انگیزان رو دیدم ولی هرچی فکر کردم کارتون گاوها یادم نیومد!!!
خاطره آخرت هم جالب بود!

رزیتا دوشنبه 12 آذر 1386 ساعت 14:23

حیف شد موقعی که تو سینما بود فرصت نشد کیمیا رو ببرم حالا باید صبر کنیم تا بیاد توی video club
حالا الان کارتون the bee توی سینما هست که نمیدونم دیدی یا نه، اگه دیدی رهنمودی چیزی در این مورد داری؟! (این کلمه رهنمود از من نبودا! از عمو بود!)

The Bee Movie رو هنوز ندیدم. هر وقت دیدم رهنمود می کنم!

گلناز دوشنبه 12 آذر 1386 ساعت 11:53

من که واقعا از دیدن این فیلم لذت بردم.خیلی قشنگه.قبل از اینکه ببینم موضوعش رو خونده بودم ولی فکر میکردم چه جوری این موضوع ساده میتونه قشنگ در بیاد.ولی بعد از دیدن فیلم جواب سوالم رو فمیدم.انقدر قشنگه که ادم نمیفهمه چه جوری زمان گذشت.مخصوصا اگه خونه برادرت ببینی که دیگه کولاکه.

محسن م ب شنبه 10 آذر 1386 ساعت 12:14 http://after23.blogsky.com/

در مورد پیکسار:
تا جاییکه من میدانم پیکسار چندی قبل توسط والت دیسنی خریداری شد و این فیلم هم نام هر دو را بر رویش دارد. گویا طبق قراردادشان تا مدتی فیلم ها با نام هر دو و بعدن فقط با نام والت دیسنی فیلم ها تهیه میشوند.
و اما رتاتویل:
این فیلم هم در حال حاضر اکران خانه ما است و شبی یکبار آن را می بی نی م. شروع سئانس از ۸ الی ۸.۳۰. البته بیشتر از یک هفته از اکرانش نمیگذره.

والت دیسنی یه سری از حقوق پخش و فروش پیکسار رو خریده. مثلا هر فیلمی که پیکسار تولید کنه نصف فروشش به والت دیسنی می رسه و نصف فروش قسمت دوم و سوم فیلم های قبلی پیکسار هم متعلق به دیسنی خواهد بود!
مهم نیست نام کدوم کمپانی بعنوان تهیه کننده روی فیلم بخوره، مهم اینه که گروه سازنده همون تیم هنری پیکسار هستن (مثل همین براد برد یا جان لستر).

مرتضی شنبه 10 آذر 1386 ساعت 08:57

موش هم موش های فرانسوی و خاک بر سر موش های ما
حالا باید دید گربه های فرانسوی چه هنری دارند در ضمن ئشد دوست دارم داستان remy ببینم دوستان به دادم برسیددر ضمن شنیدم اغما ۲ هم داره می آید با بازیگران جدید خارجی . امشب هم قسمت اول موج کره داره یادتون نره
فعلا

آقا شما کامنت می ذاری یا اخبار می گی؟!

کامران شنبه 10 آذر 1386 ساعت 01:50

اسم این فیلم Ratatouille هستش. نه Ratatoille !

اشتباه تایپی بود. اصلاح شد. مرسی از توجهت.

احسان جمعه 9 آذر 1386 ساعت 20:59 http://nagofteh-ha.blogsky.com

هر انیمیشن یک راه جدید به دنیای دست نیافتنی ما انسان ها باز می کند....
و این کارتون هم یک شاهکار دیگه است. هر کی نبینه همون نفرین طلایی شاملش می شه!!!

بعد از ۱۲ سال دوستی برای اولین بار کاملا باهات موافقم!

فرشته جمعه 9 آذر 1386 ساعت 20:22 http://freshblog.blogsky.com

چند روز پیش که این فیلم رو گرفتی منتظر بودم که در موردش بنویسی ... دیر کردی ... و خیلی کم نوشتی و اون جور که باید شرح خود فیلم رو ندادی ... این کارتن بینظیره و حس یه موش رو کاملا منتقل میکنه و در ضمن رتتویی اسم غذای این موشه سرآشپزه.
اگه تونستی بیشتر بنویس این کار بیشتر از اینها ارزش داره.

نوشتن در مورد شاهکارهای سینمایی کار خیلی سختیه. هر چقدر بنویسی باز هم نمی تونی به درستی حق مطلب رو ادا کنی. این فیلم واقعا یه شاهکاره و نوشتن درباره اش بسیار سخت!
مطمئنا هر کسی ببیندش متوجه منظورمون می شه.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد