موقعیت های ناجور: من و فرزاد

اگه شما وارد یه جایی بشین و ببینین دو تا پسر همدیگه رو بغل کردن و دارن ماچ می کنن چی فکر می کنین؟

بعضی وقتا آدم توی موقعیتی قرار می گیره که ظاهرش انقدر افتضاحه هیچ توضیحی نمی شه درباره اش داد و هرچی بگیم بدترش کردیم!

سال چهارم دانشگاه، روز تولدم بود که اون اتفاق افتاد!

رفتم دانشکدۀ کامپیوتر و سر کلاس نشستم. هنوز هیچکس نیومده بود. داشتم جزوه و کاغذهامو درمیاوردم که فرزاد اومد تو. نشست روی صندلی کناریم و از توی کیفش یه هدیه درآورد داد بهم: "تولدت مبارک!". من کلی ذوق زده شدم، سریع بازش کردم و دیدم برام کتابی رو خریده که خیلی دوست داشتم. بعدش همونطور که روی صندلی کنار هم نشسته بودیم همدیگه رو بغل کردیم. من فرزاد رو ماچ کردم و تشکر کردم... بعدش اون ماچم کرد که تولدت مبارک و...

یهو در کلاس باز شد... چند تا از پسرهای ورودی جدید اومدن تو! ما فوری از هم جدا شدیم... من یکی از مسخره ترین لبخندهای زندگیم رو به اونا تحویل دادم، ولی هر چی فکر می کردم هیچی به ذهنم نمی رسید که بهشون بگم... اصلا مگه می شه این وضعیت رو توضیح داد؟!

اونا چند لحظه با دهن باز ما رو نگاه کردن و بدون یک کلمه حرف رفتن بیرون و پشت سرشون در کلاس رو بستن!!!

خدا می دونه دربارۀ ما چی فکر کردن و چه چیزایی که به هم نگفتن!