من همیشه عاشق مسافرت بودم و به خاطر نوع کارم به سفرهای زیادی رفتم.
خاطرات و تجربه های بسیاری از هرکدومشون دارم که از چند روز پیش به پیشنهاد یکی از دوستان شروع کردم به نوشتن اونها.
وبلاگ دیگه ای درست کردم روی همین Blogsky به نام "سفر نامه" و اختصاصش دادم به یادداشت های مسافرت هام. بعضی از این یادداشت ها، بیان حادثه یا ماجرایی هست که برام پیش اومده و بعضی دیگه تنها به بیان احساس من از حضور در اون مکان می پردازه.
به این دلیل که این یادداشت ها خاطرات شخصی من هستن، امکان نظر گذاشتن رو براش غیرفعال کردم.
وبلاگ جدیدت مبارک. لینکت را هم چسباندم به فیلمامون. کامنت هم خاستیم بدیم همین جا میدیم. فوقش آپ نمیکنی. یا اصلن بهت زنگ میزنیم و میگیم. خلاصه ما ایرانیان نظریات داریم الا ماشاءالله.
سلام.
جدا بهتون تبریک میگم.هم بابت فکر جدید و هم بابت وب جدید.
تمامشو خوندم.به دقت هم خوندم.من هم عاشق سفر هستم.البته کمتر کسی است که به سفر علاقه نداشته باشه.ولی علاقه من به سفر دلیلی غیر از استراحت و تفریح داره.دوست دارم توی سفر چیزهای جدید یاد بگیرم و تجربه کنم.از فرهنگ مردم تا هرچیز دیگه.
از اطلاعاتی که در غالب خاطرات سفر داده بودید خیلی استفاده بردم.
موفق باشید.
سلام بر حسام مارکوپولو...کار جالبی کردی...فقط امیدوارم مثل خیلی ها تحول درونی تو رو به سفر و ترک دیار نکشونده باشه..
کاشکی سفرنامه رو داخل موضوعات همین وبلاگت میاوردی .
البته این فقط یه نظره ! قطعا برای نیاوردنش اینجا دلیل قانع کننده ایی برای خودت داشی !
ترجیح می دم پلان های روزانه حالت عمومی داشته باشه و بیشتر توش درباره موضوعات سینمایی/فرهنگی بنویسم و بقیه هم نظراشونو بگن.
اما یادداشت ها و خاطرات سفر یه حالت شخصی پیدا می کنه که خیلی با موضوعات این وبلاگ همخونی نداره. برای همین جداش کردم.
پلان های روزانه مثل یه تابلو یا برد اطلاعاتیه و سفرنامه مثل یه دفتر خاطرات. فکر کردم اگه جدا باشن بهتره.