تا همین چند وقت پیش خواننده های ما توی آهنگ هاشون از عشق و احساس می گفتن؛ از نم نم بارون، گل آفتاب گردون، زیبایی یار و ... اگه از بی وفایی طرف هم حرفی می زدن، می گفتن که بی تو می میرم، بیا، برگرد ...
از یه مدت پیش مد شد که از طرف بد بگن. مثلاً بخونن "برو دیگه دوستت ندارم"، "آدم فروش"، "دیگه ازت بدم میاد"، یا مثل محسن چاوشی نفرین کنن. اما الان دیگه کار داره به جاهای باریک می کشه. چه خواننده های مجاز داخلی و چه لوس آنجلسی ها دیگه تهدید به قتل و خونریزی می کنن!
کلاً یه آهنگ سه کاربرد می تونه داشته باشه: شنیدن در خلوت، شنیدن در ماشین (ایکس ایکس!) و استفاده جهت انجام حرکات موزون! اما این آهنگهای جدید به درد هیچی نمی خورن به خدا. صدای خواننده ها که به زور افکت های دیجیتالی قابل تحمله، آهنگ ها با یه سینتی سایزر ساخته شده و اشعار هم که... (بنویسم فیلترم می کنن!). آخه ببینین چیا می گن:
اینو بدون هرجا باشی، سایه ات رو با تیر می زنم
بذار که اعتراف کنم، دشمن جون تو منم
خون کثیفتو بدون، یه روز با دستام میریزم
بشین و منتظر بمون، بیام سراغت عزیزم!
الهی روزی برسه تو آتیش کینه من بسوزی و خاکستر بشی
جونتو آخر میگیرم کاری می کنم که دیگه مثل خودم دیوونه شی
برو بذار تو غصه هام بمیرم و بسوزم و تنها باشم تو حال خودم
بی خیال عشقت شدم دست از سرم بردار دیگه نمی خوام ببینمت
(بنیامین و علی اصحابی – آلبوم بی گناه)
دلم می گه پیر شی عزیز، این یه دعا نیستش برات
عمر کوتاه برات کمه، عذاب بکش تا پیری هات
(آرش یوسفیان – آلبوم دل عاشق)
حالا که رفتی برو، دیگه نمی خوام تورو
برو تا منم برم پی کار و بارم
حالا که رفتی برو، کاری بهت ندارم
(فرشید امین – آلبوم گرفتار)
به خدا جهنم هم جایی واسه تو نداره
حیف آتیش که بخواد روی سر تو بباره
حرف من همینه که برو پی کار خودت
هر چی درد و غم و غصه اس همگی مال خودت
(امید علومی – آلبوم O2)
اگه تو یه روز بخوای پیشم نباشی، یا با یکی دیگه عاشقانه باشی
فکر نکن بدون عشق تو می میرم، نمی میرم اما دیگه تورو تحویل نمی گیرم!
(شهرام K - آلبوم Game Over)
* آخرین آهنگ این آلبوم هم یکی از مزخرف ترین و مبتذل ترین آهنگ های ایرانیه که تا بحال شنیدم! صد رحمت به "قبول قبول" و "صبر ایوب"!
حالا با آهنگ های گروه "زد با زی" و "Lash Boys" کاری نداریم. اونا مخاطبان خاص خودشونو دارن و اتفاقاً موسیقی رو خیلی خوب می شناسن.
مطمئناً تغییری که در مفهوم آهنگ ها بوجود اومده نشون دهنده طرز تفکر جدیدیه که بین جوون ها باب شده. به نظر من عشقی که توی این آهنگ ها ازشون تعریف می شه، عشق های مبتذلی هست که توی پارتی ها، خیابونا و بعضاً داخل ماشینا شکل می گیره! تجربه های سطحی از عشق و عدم رضایت نسل حاضر از هزاران موضوع مختلف هست که به شکل "بی خیالی"، "عدم تعلق" و "خشونت" در آهنگ ها ظاهر می شه.
اینجور که پیش می ریم، بعید نیست چند سال دیگه از کشیدن ناخن یار، درآوردن چشم محبوب با گاز انبر و فرو کردن میله داغ توی سوراخ... (بی ادب! صبر کن بگم بعد!) ...توی سوراخ گوش معشوق بخونن.
خدا به دادمون برسه! احتمالاً نصف عشاق نسل بعد نقص عضو دارن!
نکته سنجی جالبی وقابل تعمقی بود.ما که مال نسل کوهو می ذارم رو دوشم َرخت هر جنگو می پوشم اگه چشمات بگن آره هستیم . شما یک فکری به حال خودتان بکنید !!
اینهم از ویژه گیهای جونای امروزه
حوصله ناز کشیدن که ندارن.هیچ اگر نه بشنون ترمز باره میکنن.
اینکه حس زیبایی شناسی آدمها در مورد موسیقی داره به سمت دیگه ای میره-درست یا غلط - با چیزهایی که اینجا دارم می بینم من فکر میکنم یه تغییر توی همه کشور هاست
اینجا هر موسیقی که من دوست دارم متعلق به نسل مامان و بابا های این دوستهام هست و اصلا این جوانهای اینجا نمیدونند اسم خواننده اش چیه
البته این موضوع در مورد مکزیکی ها بیشتر صادقه-اکثرشون دنبال موسیقی هستند که به هیجان بیاردشون و گاهی که معنی هاش رو ازشون میپرسم میبینم بی محتوا هستند
میشه نتیجه گرفت که روند موسیقی بسته به مشکلات اون جامعه شکل میگیره.همین چیزی که داریم در مورد موسیقی ایران میبینیم و من دارم اینجا در مورد مکزیکی ها هم میبینیم که اونها هم مشکلا تشون کمتر از ما نیست
البته شکلش کاملا فرق داره
جامعه ایران یه جامعه مریض به تمام معناست و این موضوع داره رو همه جی این مملکت تاثیر میذاره که موسیقی یکی از اونهاست
حسام وقتی با دیدگاه خودم به موضوع فکر میکنم میبینم که حق با شماست اما خود من کسایی رو میشناسم که از همین اهنگها لذت میبرن . یعنی متاسفانه به هر دلیلی یه جورایی حرف دلشونه... به نظر من که حتی این جور موسیقی هم مخاطب خودش رو داره و قابل احترامه. بگذریم که بعضی ها دیگه گندش رو در می آرن اما اونایی که همین سبک رو اول شروع کردن و یا به زبان دیگه شاید خودشون هم لمسش کردن آهنگ هاشون بد در نیومده. مثلا من خودم آهنگ " آدم فروش" رو خیلی دوست دارم و مثل عکس انتخابی شما احساس بدی در من ایجاد نمیکنه.*)
در ضمن اگه یه کم با دقت دور و برت رو نگاه کنی شاید بتونی مخاطبای این آهنگها رو ببینی...
فکرکنم اینجوری که داریم پیش میریم چند ساله دیگه فیلم های تارانتینو پرفروش ترین فیلم های عشقی میشن. فکر کن اون موقع فیلم های تارانتینویی چه جوری میشن!!
البته معیارهام فرق می کنه مثلا هرکی نتونه با اره برقی عشقش را از وسط نصف کنه دوستش نداره یا بهش توجه نمی کنه!
خیلی خندیدم به خدا:))))
بابا ایول!
راستش این موضوعیه که منم بهش فکر کردم و به همین خاطر هم عطای این جور موسیقی رو به لقاش بخشیدم و دیگه گوش نمیکنم.
والله ما یه جورایی انگار حد وسط رو نمیدونیم، یا اینقدر برای معشوق عجز و لابه میکنیم که ... اصلا این بیت رو بخون:
من خاک کف پای سگ کوی همانم
کو خاک کف پاک سگ کوی تو باشد!
میگفتم ... بعضی وقتها اینقدر توی شعر خاک تو سر خودمون میکنیم که میشیم خاک کف پای سگ کوی یار! و یا اونقدر عقب عقب میریم که از اونور پشت بام مبفتیم پائین و اینی میشیم که تو توی وبلاگت گفتی!
میدونی من فکر کنم که اون کسی که میخونه و شعر میگه و آهنگ میسازه باید صادق باشه، اگه خودش عاشق باشه، شعرش معنی پیدا میکنه ولی اگر نباشه اصلا نباید شعر عاشقانه بخونه وگر همین گندی میشه که داریم از بعضیهاشون میشنویم
اصلا عاشق بودن با به معشوق آسیب زدن دو گزاره متضاد هستند ، اینا معنی عشق رو نفهمیدن و همونجور عاشق یار میشن که عاشق گلدون بلور خونشون هستند که البته احتمال پرتاب این گلدون بلور تو دیوار هم هست !... بابا یکی به اینا بیاد یا منطق یاد بده یا اون میکرفن رو از دستشون بگیره!
واااای این عکس رو بردار حالم بهم خورد...
خوشبحاله خودم که اصلن اینا رو گوش نمی دم :)
این عکسو از پوستر فیلم Saw کش رفتم!... پس باید خود فیلمو ببینی!
ما هم چند بیتی سروده ایم که اگر آشنا ماشنا داری بده بخونه
شیکممو سفره کرده یار/ با ساطور قصابی
الهی من نمیرم /داغشو من ببینم
خداکنه که تو ختمش/ فاتحه ای بخونم
دی دی رام رام دی دی رام رام.....
سنگ قبرش را خودم/ روی قبرش بزارم
کمی هم اشک بریزم/ واسه این بخت بدم
سلام
مطلب جالبی بود اتفاقا من هم چند روز پیش که آهنگ آرش یوسفیان رو گوش میکردم داشتم به این موضوع فکر می کردم
و دنبال چرا ها می گشتم که شما خوب تونستین جواب چرا های منو بدین
ممنون