یادداشتی بر فیلم ورود آقایان ممنوع (رامبد جوان – ۱۳۹۰)

وقتی فیلمی بدون حمایت دولت، بدون جایزه های عجیب و غریب و بدون حرکت جمعی سیاسی فروش می کنه، تنها دلیلش خوب بودن خود فیلمه.

"ورود آقایان ممنوع" هیچکدوم از سه عنصر بالا رو نداشت. نه مثل "اخراجی ها ۳" دولت ازش حمایت کرد و تمام ادارات و مراکز دولتی رو مجبور به خرید بلیت و توزیع بین کارکنانش کرد و نه مثل "جدایی نادر از سیمین" مسائل سیاسی باعث شد از حد نرمال خودش بیشتر فروش کنه.

من ارزش های بالای "جدایی نادر از سیمین" رو انکار نمی کنم، اما این رو هم می دونم که بسیاری از افراد تنها برای "پوز زنی" فیلم مسعود ده نمکی و برای حمایت از اصغر فرهادی چندین بار این فیلمو دیدن تا فروشش بالاتر بره.

به نظر من سه چیز باعث موفقیت "ورود آقایان ممنوع" شد:

۱.       فیلمنامۀ خوب پیمان قاسم خانی، که در حال حاضر بهترین فیلمنامه نویس کمدی ایرانه و فیلمنامه هاش از حد شوخی های سطحی و نازل سایر کمدی های ایرانی بسیار بالاتره و علاوه بر طنز کلامی، از طنز تصویری هم بهره می بره.

۲.       کارگردانی با دقت و پرحوصلۀ رامبد جوان

۳.       رضا عطاران!

به غیر از این سه مورد، انتخاب خوب اسم فیلم (که حس فمینیستی رو در مخاطب های مونث ایجاد می کنه و مردان رو مشتاق به دیدن فیلم)، تبلیغات حساب شده (مثل تابلوهای ورود آقایان ممنوعی که در خیابان ها نصب کردند) و همینطور تبلیغات دهان به دهان.

ما فیلم رو چند روز پیش، حدود یک ماه و نیم بعد از شروع اکرانش توی سینما آزادی دیدیم... برام خیلی جالب بود که در انتهای فیلم تماشاگران چند ثانیه دست زدند. کاری که حتی برای بعضی فیلم های جشنواره هم انجام نمی دن!

ظاهراً طبق آخرین آمارها این فیلم تا هفتۀ قبل تونسته رکورد فروش تمام فیلم های سال ۹۰ رو بزنه و در تهران بالای دو میلیارد و سیصد میلیون تومن فروش کنه. با احتساب فروش شهرستان ها و ادامۀ اکران فیلم، بعید نیست موفق بشه چند رکورد دیگه رو هم جابجا کنه.

ظاهراً ایرانی ها این روزها بیشتر از هر چیز به فیلم های کمدی علاقه دارن و تنها فیلم های کمدیه که خوب می فروشه... مردم نیاز به خندیدن دارن... و سرگرمی.

اگه به آمار فروش فیلم ها نگاه کنیم می بینیم ظرف چندین سال گذشته همیشه فیلم های کمدی در صدر پرفروش ترین فیلم های سال قرار گرفتن. به همین علته که تهیه کننده ها از فیلمنامه های کمدی استقبال می کنن.

شاید خیلی دیر دارم دربارۀ این فیلم می نویسم و تا همین حالا هم خیلی ها "ورود آقایان ممنوع" رو دیده باشن، اما اگر هنوز ندیدین، فرصت رو از دست ندین. خندیدن توی سالن سینما تجربۀ بسیار خوبیه که با تماشای فیلم توی خونه قابل مقایسه نیست.

امتیاز: ۶.۵ از ۱۰