نظریه هایی در باب روابط انسانی در فضای هندسی

پایان بعضی رابطه ها صرفاً "پایان یک رابطه" نیست، مرگ مجموعه ای از نظریه هاست و در ابعاد کلی تر، شکست یک فرضیه. نظریه های رد شده تا به امروز:

نظریۀ اول: یک رابطۀ سالم می تونه با ضریب ثابت صحیح و مثبت تا بی نهایت ادامه داشته باشه؛

نظریۀ دوم: ارزش یک رابطه در طول زمان به شکل تصاعدی افزایش پیدا می کنه به حدی که هنگام وقوع طوفان هر دو طرف به یک اندازه برای نجاتش تلاش می کنن؛

نظریۀ سوم: میشه بدون در نظر گرفتن فاکتورهای فیزیکی همچون فاصله، جنسیت و سن، صمیمی بود و از همصحبتی لذت برد؛

نظریۀ چهارم: ریشه های محبت در راستای محور زمان (هنگامی که t به سمت طول یک عمر یا نیمی از یک عمر میل می کنه) به شکل اسپیرال لگاریتمی بسط پیدا می کنن و اونقدر محکم و عمیق میشن که هیچ نیروی طبیعی یا غیرطبیعی نمی تونه بهش صدمه بزنه؛

نظریۀ پنجم: احتمال فراموش کردن بعضی افراد برابر است با 1 بر روی 17 فاکتوریل.

بعضی پایان ها، شروعی هستند برای بی اعتمادی به چشم ها.

پراکنده ها 3: خودشیفتگی

برای همۀ ما مواقعی پیش میاد که وارد مقطع جدیدی از زندگی می شیم: ورود به دانشگاه، ازدواج، موفقیت بزرگ شغلی،... و هنگام گذار به مقطع جدید، انقدر تحت تاثیر موفقیت خودمون قرار می گیریم که فکر می کنیم نیازی به آدم های مقطع قبل نداریم؛ خیلی راحت اونها رو کنار می ذاریم و به آیندۀ روشنی که پیش رومون می بینیم چشم می دوزیم، چون باور داریم آدم های به مراتب بهتری وارد زندگیمون خواهند شد که جای قدیمی ها رو پر خواهند کرد.

متاسفانه اغلب ما دچار این خودشیفتگی مفرط هستیم و اگر غرور اجازه بده، شاید خیلی سال بعد، متوجه بشیم فکر گفتن "دیگه تو زندگیم به تو احتیاجی ندارم" به کسی که سالها کنارمون بوده به اندازۀ کافی وحشتناک هست، چه برسه به اینکه به زبون بیاریمش.

پراکنده ها - 2

- این معجونو بخور تا همه چیزو فراموش کنی

- ولی من می خوام خاطرات خوبشو نگه دارم

- پس فقط نیمۀ سمت راست لیوانو بخور

- اینکه امکانپذیر نیست

- منظور منم همینه!

پ.ن: وقتی آدم ها از زندگی ما بیرون می رن، خاطراتشون با سرعتی باورنکردنی محو میشه. انگار که از ابتدا هیچ چیز وجود نداشته.

پراکنده ها - 1

- می دونی بدترین اتفاقی که می تونه واسه یه نویسنده بیفته چیه؟

- اینکه داستانی به ذهنش نرسه

- نه، بدتر از اون زمانیه که نتونه واسه داستانش پایان درست و حسابی پیدا کنه!

Quantum Entanglement

دو ذره که بطور موقت در یک سیستم واحد با یکدیگر در تعامل بوده باشند، چنان تاثیری بر هم می گذارند که اگر به هر دلیل از یکدیگر فاصله بگیرند (چه یک متر، چه صد هزار میلیون سال نوری)، ارتباط درونی شان همچنان پایدار می ماند و خواص مشترکشان از بین نمی رود؛ تا آنجا که اعمال هر گونه تغییر در یکی، بی درنگ به دیگری منتقل می گردد.

نام این پدیدۀ اسرار آمیز که اوایل قرن بیستم مورد توجه فیزیکدانان قرار گرفت و مدتی بعد به اثبات رسید "در هم تنیدگی کوآنتومی" است که با اندکی تغییر در تعریف، در مورد "آدم ها" نیز صدق می کند.

اندر فواید سرماخورگی!

روزی هشت تا لیوان بزرگ چایی، خواب ظهر، دوره کردن فیلم های دیوید لینچ در حالت افقی، 8 ساعت خواب شبانۀ آدمیزادی و هجوم طرح های مختلف داستانی و مستند به هنگام تب، همه و همه از فواید سرماخوردگی و افتادن در خانه می باشند که باید قدرشان را دانست!!!

نقش بازی کردن

نقش بازی کردن جلوی دوربین شما رو به یه هنرمند باارزش تبدیل می کنه و نقش بازی کردن در زندگی به یه عوضی بی ارزش!