Vicky Cristina Barcelona (وودی آلن / ۲۰۰۸)

"یه روز یه مردی می ره پیش روانپزشک می گه آقای دکتر کمکم کن، برادرم خل شده فکر می کنه مرغه! دور خونه راه می ره قدقد می کنه! دکتر می گه اشکالی نداره عزیزم بیارینش پیش من در چند جلسه درمانش می کنم. یارو می گه آخه نمی شه. دکتر می پرسه چرا؟ می گه چون به تخم مرغ هاش احتیاج داریم!... به نظر من ازدواج هم درست همینه. همه مون می دونیم اینکار دیوانگی محضه، اما به تخم مرغ هاش احتیاج داریم!!!"

نمی دونم چرا هر وقت فیلمی از وودی آلن می بینم یاد این جملۀ آخر از فیلم آنی هال (۱۹۷۷) می افتم! مضمونی که در اغلب فیلم هاش به اشکال مختلف تکرار می شه.

داستان این فیلم درباره دو دختر دانشجو به نام های ویکی (ربکا هال) و کریستینا (اسکارلت جوهانسون) هست که قصد دارن تابستون رو در بارسلون بگذرونن. اونها در یک نمایشگاه با خوآن (یک هنرمند نقاش با بازی خاویر باردم) آشنا می شن که ازشون دعوت می کنه آخر هفته رو مهمونش باشن و با هم عشقبازی کنن! ویکی – که نامزد داره – به شدت عصبانی می شه و مخالفت می کنه اما کریستینا خیلی هم بدش نمیاد! به تدریج روابطی شکل می گیره که اصلاً فکرش رو هم نمی کردن...

این فیلم از اغلب فیلم های اخیر وودی آلن خوش ساخت تره و فیلمنامۀ بسیار بهتری داره. ترکیب این درام عاشقانه با طنز خاص کارهای آلن جذابیتی به فیلم بخشیده که من رو یاد شاهکارهای قبلی آلن انداخت.

استفاده از موسیقی اسپانیایی و لوکیشین بارسلون و دهکده های اطراف (با فیلمبرداری عالی خاویر آگیروساروبه، معروفترین فیلمبردار اسپانیا) فضایی کاملاً متفاوت به فیلم بخشیده که بیننده از دیدنش سیر نمی شه!

به نظر من پنه لوپه کروز (در نقش همسر عصبی، الکلی و جیغ جیغوی خوآن) بهترین بازی فیلم رو ارائه داده و در ردۀ بعدی خاویر باردم و اسکارلت جوهانسون.

اگه از فیلم های آخر آلن زیاد خوشتون نیومده بود، توصیه می کنم این یکی رو ببینین تا مثل من دوباره به هنر وودی آلن اعتقاد پیدا کنین!

امتیاز: ۸ از ۱۰