یادداشتی بر فیلم Chiken with Plums (مرجانه ساتراپی - ۲۰۱۱)

حضور گلشیفته فراهانی در فیلم جدید مرجانه ساتراپی (کارگردان فیلم انیمیشن "پرسپولیس") با داستانی ایرانی کنجکاوی های زیادی رو به همراه میاره. "پرسپولیس" جدای از محتوا و پیام که ممکنه باب میل خیلی ها نباشه، فیلم خوب و خوش ساختی بود.

داستان "مرغ با آلو" در ایران قبل از انقلاب می گذره: وقتی ناصرعلی که یک نوازندۀ ویولونه با همسرش فرنگیس دعواش می شه و در پی دعوا ویولونش می شکنه، احساس می کنه که دنیا براش به آخر رسیده. ناصرعلی که دیگه انگیزه ای برای زندگی نداره، تصمیم می گیره خودکشی کنه و هفت روز بعد هم می میره... فیلم ماجرای این هفت روز رو روایت می کنه.

"مرغ با آلو" ساختاری داره شبیه به Amelie. سکانس های کوتاه، روایت های پراکنده، فلاش بک های متعدد، حضور راوی برای پیش بردن قصه و فضاهای رئال/فانتزی... که البته به نظر من انتخاب این ساختار برای چنین قصه ای چندان مناسب نیست، چون داستان فیلم بیشتر یک ماجرای به شدت تراژیک هست، در صورتیکه این سبک ساختاری بیشتر برای فیلم های کمدی/رومانس مناسبه.

از اونجا که کل داستان فیلم در ایران دهۀ چهل می گذره، طراحی صحنه و دکور زیادی انجام شده که شاید برای خارجی ها باورپذیر باشه، اما برای ما ایرانی ها، نیست. لباس ها، لوازم خونه و خیابون ها بیشتر از روی تخیل انجام گرفته تا از روی تحقیق و واقعیت.

شاید خیلی ها بخاطر حضور گلشیفته فراهانی این فیلم رو تماشا کنن. گلشیفته در نقش ایران، عشق واقعی ناصرعلی – که هیچوقت بهش نرسید – بازی خوب و شیرینی ارائه می ده... که البته شاید کل حضورش در فیلم به ۱۵ دقیقه هم نرسه. 

می شه معانی زیادی رو از دل این داستان بیرون کشید. ناصرعلی – بعنوان نمادی از مردم هنردوست ایران – مرد عاشق پیشه ای هست که ابزار بیان احساساتش رو ازش گرفتن و از طرف دیگه گلشیفته فراهانی – به اسم ایران و بعنوان نمادی از ایران – عشق قدیمی و گمشده ای هست که هیچوقت نمی شه بهش رسید، چون اونو برخلاف میلش به یک مرد نظامی شوهر دادن... .

در مجموع این فیلم رو زیاد دوست نداشتم. چون علاوه بر وجود برخی مشکلات ساختاری (مثل وجود بی دلیل و متعدد سکانس های انیمیشن لابلای فیلم و شخصیت پردازی ضعیف)، فضایی تلخ، ناامید کننده و سیاه رو به بیننده منتقل می کنه که در همین حالت هم به پایان می رسه... از ایده های نو و خلاقانه – نمی گم در حد Amelie، حتی در حد فیلم قبلی مرجانه ساتراپی، "پرسپولیس" – هم هیچ خبری نیست.

امتیاز: ۶.۵ از ۱۰