"چه تعداد" یا "چطور"؟ مساله این است!

من همیشه پای ثابت گپ های دوستانه ای هستم که دربارۀ فیلم یا کتاب به جریان میفته.

بعضی از دوستان فهرست وار فقط میگن که چه کتاب/فیلم هایی خریدن یا داونلود کردن، که به خودی خود هیچ ارزشی نداره و با یه سر تکون دادن و "آهان" گفتن تموم میشه.

دستۀ دوم دوستانی هستن که میگن چه کتاب/فیلم هایی خوندن یا دیدن و یه جمله هم تهش اضافه می کنن که "خوب بود" یا "بد بود". همین و باز هم تموم.

اما از همه بیشتر، لذت هم صحبتی با کسانیه که برداشت خودشون از چیزی که خوندن یا دیدن رو هم توضیح میدن. اینجاست که بحث های طولانی و شیرینی به جریان میفته و بعد از مدتی متوجه میشم از یه فیلم یا کتاب رسیدیم به صحبت دربارۀ موضوعات یا مفاهیمی که برای هر دوی ما جدیده و حکم یه کشف هیجان انگیز رو داره...

البته برای من تعداد اینجور دوستان به انگشتان یک دست هم نمیرسه، اما همین تعداد کافیه تا هر از گاهی لذت همصحبتی باهاشون رو تجربه کنم.

در کل، به نظرم کسانیکه می تونن یه فیلم یا کتاب رو تحلیل کنن، یه قدم جلوتر از کسانی هستن که فقط "تماشا می کنن" و "می خونن"... چه بسا فقط برای بالا بردن آمار!