یادداشتی بر فیلم Cloud Atlas

از مدتها پیش منتظر دیدن این فیلم بودم، به چند دلیل: قرار داشتن واچوفسکی ها و تام تیکور بعنوان کارگردان، بازی هر بازیگر در هفت هشت نقش مختلف و البته سوژۀ کنجکاوی برانگیز.

شاید داستان و ساختار این فیلم با سلیقۀ خیلی ها همخونی نداشته باشه، اما اگر کسی به سینمای مدرن معناگرا علاقه داشته باشه، از این فیلم لذت می بره.

Cloud Atlas از چندین خط داستانی مختلف تشکیل شده که به شکل موازی با هم پیش میرن. هر داستان در دورۀ زمانی خاصی اتفاقی میفته (از قرن نوزدهم تا آینده ای دور) و کاراکترهای هر داستان با گریمی متفاوت در داستان های دیگه هم حضور دارن.

خیلی ها داستان این فیلم رو تبلیغی برای تناسخ دونستن و از دید مذهب بهش پرداختن. درسته که هر شخصیت در دوره های مختلف زندگی می کنه و در اغلب موارد هم از یک روح خبیث به روحی تعالی میرسه، اما یکپارچه بودن روح بشر و تاثیر اعمال و تصمیمات هر شخص بر سرنوشت تمام انسان هاست که پیام اصلی فیلم رو تشکیل میده. همونطور که می بینیم، تاثیر یک عمل نیک در طول قرن ها انعکاس پیدا می کنه و باعث بروز خیر برای آیندگان میشه.

من جدولی پیدا کردن از سیر تحول روحی کاراکترهای این فیلم (برای دیدن عکس در ابعاد اصلی، عکس رو روی کامپیوتر ذخیره و بعد بازش کنین).

جدای از داستان فیلم، که میشه درباره اش خیلی زیاد حرف زد، چهره پردازی، طراحی لباس و البته جلوه های ویژۀ فیلم هم به بهترین شکل انجام گرفته. تدوین چنین فیلمی با اینکه بسیار سخت و پیچیده اس اما بیننده رو گمراه نمی کنه.

در مجموع فکر می کنم واچوفسکی ها ثابت کردن که هنوز هم ایده های فلسفی جالبی برای به تصویر کشیدن دارن، گرچه که سه گانۀ "ماتریکس" به دلیل جلوه های ویژۀ منحصربفرد و داستان سر راست تر با استقبال بیشتری روبرو شد.

امتیاز: ۸ از ۱۰