پلان های روزانه

پلان های روزانه

هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم
پلان های روزانه

پلان های روزانه

هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم

دزدان دریایی اقیانوس هند: پایان تصویربرداری

سفر به بندرعباس و تصویربرداری سکانس های باقیماندۀ مستند "دزدان دریایی..." از خاطره انگیزترین بخش های تولید فیلم های اخیرم بود. ما سه روز اونجا بودیم و باید سعی می کردیم تمام کارها رو ظرف همین مدت انجام بدیم.

در بدو ورود ماشین پلاک آبی نداجا اومد دنبالمون و ما رو برد به مهمانسرای مخصوص نیروی دریایی. بعد از اسکان به سمت پایگاه رفتیم تا قرارهای مصاحبه رو تنظیم کنیم. بعد از انجام کارهای مقدماتی به سمت مرکز صدا و سیمای بندرعباس رفتیم که یک بازیگر بومی رو انتخاب کنیم... اونها خیلی بیشتر از چیزی که فکر می کردم با ما همکاری کردن و آقای رئیسی (معاونت سیما) هر آنچه که لازم داشتیم در اختیارمون قرار داد.

بعد از اینکه از هماهنگی تمام کارها خیالمون راحت شد برگشتیم به مهمانسرا و بعد از یک استراحت کوتاه رفتیم توی شهر برای گردش. دربارۀ خود بندرعباس اینجا در وبلاگ سفرنامه هام نوشته ام.

روز دوم به سمت منطقۀ ناوها رفتیم تا تصاویر عمومی مورد نیازمون رو ضبط کنیم. ابتدا ناو البرز رو دیدیم که آنچنان مناسب تصویربرداری نبود. زیردریایی های بزرگ نداجا رو دیدیم و نهایتاً به سمت ناو غول پیکر خارک، که بزرگترین ناو منطقه غرب آسیا محسوب می شه رفتیم.

حدود بیست و پنج متر رو با پله بالا رفتیم تا به عرشۀ ناو رسیدیم. این ناو انقدر بزرگ بود که واقعاً آدم توش گم می شد. تصاویر مورد نیازمون رو در پل فرماندهی، روی عرشه، داخل کابین ها و... ضبط کردیم و مصاحبۀ خوبی رو هم با فرماندۀ همین ناو انجام دادیم.

داخل ناو خارک

حدود ساعت 6 عصر کارمون تموم شد و برای استراحت به هتل برگشتیم.

7 صبح روز سوم، قرار گذاشته بودیم با آقای مهر، از مجریان صدا و سیمای مرکز خلیج فارس. ایشون رو سوار کردیم و رفتیم به سمت اسکلۀ صیادان برای ضبط بخش های دیگری از فیلم. محلی خلوت، پر از لنج های صیادی و تصویری زیبا از خلیج فارس در پس زمینه.

تا ساعت 11 صبح بخش های مربوط به ایشون و همچنین تصاویر عمومی لازم رو ضبط کردیم و خوشبختانه کارمون تموم شد.

در مجموع ظرف این سه روز موفق شدیم به حدود 80 درصد ایده آل هایی که در ذهن داشتم نزدیک بشیم و تصویربرداری کنیم.

تجربۀ بزرگی که در این بخش از تولید بدست آوردم این بود که برای چنین برنامه هایی، بهترین کار این است که یک نفر یک یا دو روز قبل از شروع تصویربرداری برای انجام هماهنگی های محلی به لوکیشن بره و بعد از اون، زمانی که همۀ قرارها تنظیم شده بود، بقیۀ گروه وارد بشن.

تجربۀ دیگه این که دوربین Sony Z1 در شرایط بسیار سخت آب و هوایی، دمای بالای 45 درجه و رطوبت بالا می تونه بدون مشکل کار کنه و نوار رو خراب نکنه. اغلب دوربین های دیگه به مشکل برمی خورن با باید هر نیم ساعت یکبار با سشوار هد دوربین رو خشک کرد.

از شنبه، فیلم وارد فاز پس تولید – یعنی تدوین و صداگذاری و موسیقی – خواهد شد...